بررسی متقابل تاثیر تاب آوری و انعطاف پذیری در معماری

چکیده مقاله

یکی از عوامل حیاتی جهت حفظ سلامت جسم و روان ارتقاء کیفیت سکونت، وجود فضاهایی منعطف با توجه به نیاز هاي کاربر در فضاهاي معماری است. تعویض فضای زندگی ،ساخت ساختمان های جدید و تغییرات اساسی در فضای ساختمان ،هزینه های زیادی را برای کاربران و مالکان به ارمغان می آورد در نتیجه باید میزان بهره وری از ساختمان افزایش یابد که طراحی وساخت فضاهای انعطاف پذیر باعث می شود که کاربران هزینه های کمتری را برای تعویض و تغییر ساختمان ها بپردازند. تأثیر تغییرات عملکردی، تکنولوژی، اقتصادی، فرهنگی و اکولوژیک مداوم بر ساختمان ها در دوره عمر آنها، نیاز متغیر و روزافزون بناها و گسترش پذیری و انعطاف پذیری نامناسب و اندک بناهای موجود نیز جزء مهمترین مسائل ساختمان سازی هستند که دوره عمر مورد انتظار ساختمان موجود را به شدت کاهش می دهند. طراحی فضایی با انعطاف پذیری بالا از لحاظ چیدمان و آرایش سطوح می تواند کارکردهای مختلفی را بپذیرد و این در حالی است که مخاطب احساس رضایت بیشتری از فضا خواهد داشت و این نوع طراحی می تواند بر غنای ساختمان افزوده و حتی قسمتی از مشکلات آن را حل کند. ساختمان هایی که انعطاف پذیر طراحی و ساخته شده باشند در طول زمان امکان پایداری بیشتری دارند، مهمترین اهداف این مقاله عبارت است از جستجوی مؤلفه های انعطاف پذیری ساختمان و فضای معماری برای افزایش بهره وری از ساختمان و ماندگاری ساختمان در طول زمان. لذا در این مقاله که با روش مطالعه توصیفی تحلیلی نگاشته شده بر آن شدیم تا ضمن بیان چالش های موجود در زمینه کاهش عمر ساختمان که یکی از عوامل تأثیر گذار بر آن کاهش انعطاف پذیری فضای داخلی می باشد، به تأثیر انعطاف پذیری بر ماندگاری ساختمان و بررسی مؤلفه های انعطاف پذیری پرداخته و در نهایت راهکارهایی جهت افزایش تاب اوری ساختمان  با استفاده از انعطاف پذیری ارائه کنیم.

دریافت لینک دانلود مقاله