بررسی عوامل موثر بر عدم رغبت به ازدواج مجدد در زنان سرپرست خانوار با تاکید بر تئوری سرمایه اجتماعی

چکیده مقاله

امروزه سرمایه انسانی به عنوان یکی از عوامل مهم توسعه در سطح کلان شناخته می شود و از مشتقات آن در سطح خرد نمی توان پیامدهای سرمایه اجتماعی بر نگرش و رفتار افراد را ندیده انگاشت. بطور کلی سرمایه اجتماعی در دو بعد درون خانوادگی و بیرون خانوادگی بر تصمیمات و کنش افراد تاثیر می گذارد و در این میان ازدواج، به عنوان یکی از مهمترین تصمیماتی که یک فرد در زندگی می گیرد، نمی تواند خارج از دامنه این تاثیرات باشد. این مقاله در پی بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی زنان سرپرست خانواری است که به علت فوت شوهر و یا طلاق سرپرستی خانواده را در دست دارند و ازدواج مجدد ننموده اند. روش تحقیق این مقاله تحلیل ثانویه اطلاعاتی است که از مطالعه دیگری که محققین انجام داده اند به دست آمده است. داده ها، حاصل مصاحبه با 93 زن سرپرست خانوار(شوهر فوت شده و یا مطلقه) بین 26 تا 40 سال است که حداقل دارای یک فرزند تحت تکفل بوده­اند. یافته­ها نشان می دهد که از نظر زنان سرپرست خانوار، هر چه رابطه با خانواده شوهر سابق بیشتر باشد رغبت به ازدواج در آنان کمتر است(78 درصد)، همچنین هر چه رابطه با خانواده پدریشان بیشتر باشد تمایل به ازدواج در آنان کمتر خواهد بود(65 درصد). از سویی دیگر هرچه رابطه با بیرون خانواده از جمله رابطه با همکاران(برای زنان شاغل) بیشتر باشد، تمایل به ازدواج در آنان بیشتر می شود(70درصد). در عین حال عامل درون خانوادگی مانند رابطه مادر و فرزند(انش) یک عامل بازدارنده بسیار مهم در عدم گرایش به ازدواج مجدد در این زنان است.

دریافت لینک دانلود مقاله