تحلیلی بر اصول طراحی مجتمع گردشگری و توریستی در اقلیم سرد و خشک با رویکرد توسعه پایدار(نمونه موردی : شهرستان مراغه)

چکیده مقاله

گردشگری، صنعتی گسترده و رو به رشد در عرصه فرهنگ و اقتصاد جهان است که به عنوان صنعتی نوپا در سالهای اخیر تاثیرات زیادی بر وضعیت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جهان داشته است. لیکن این صنعت نوپا با مشکلاتی همراه است که مسأله محیط زیست یکی از آنهاست، که بهترین راه حل برای حل این مشکلات، طراحی پایدار فضاهای توریستی و گردشگری می­باشد.امروزه بحران انرژی وپایان پذیری منابع فسیلی، آلودگی محیط زیست و افزایش انتشار گازهای گلخانه ای از جمله عواملی هستند که بشر را به سوی سرچشمه های پاک و تجدید پذیر سوق داده اند. از این رو با توسعه و پیشرفت تکنولوژی، لزوم توجه به توسعه پایدار و ساخت و سازهای مطابق با اصول معماری در راستای استفاده بهینه از منابع طبیعی موجود از اهمیت خاصی برخوردار است. از این رو طراحان برای دستیابی به اصول طراحی اقلیمی و توسعه پایدار می کوشند تا از انواع انرژی های تجدیدپذیر استفاده کنند. در این راستا گردشگری پایدار سعی در تنظیم روابط بین جامعه میزبان، مکان گردشگری و گردشگران و تعدیل فشار و بحران بین این عناصر دارد تا آسیب های محیطی و فرهنگی را به حداقل رسانده، رضایت بازدیدکنندگان را فراهم آورد و به رشد اقتصادی ناحیه کمک کند.با توجه به سرانه مصرف بالای انرژی طراحی مجتمع توریستی با قابلیت های زیست محیطی و همساز با طبیعت با استفاده از تکنولوژی های پیشرفته در بحث انرژی و استفاده از پتانسیل های انرژی خورشیدی ضروری به نظر می رسد. هدف نهایی این پژوهش که بر مبنای مطالعات کتابخانه ای به روش توصیفی_تحلیلی و تکیه بر اسناد مکتوب می باشد تحلیلی بر اصول طراحی اقلیمی و ارایه راهکارهایی در رابطه با معماری مجتمع­های تفریحی- توریستی در اقلیم سرد و خشک است که بتواند در ارتقا کمی و کیفی این مجموعه­ها موثر بوده و در نتیجه باعث پیشرفت و توسعه توریسم شود.

دریافت لینک دانلود مقاله