- تاریخ انتشار : ۱۳۹۵
- ناشر : کنفرانس بین المللی رویکردهای نوین در علوم انسانی
- زبان مقاله : همه
- تعداد صفحات : 14
- حجم فایل : 0 کیلوبایت
- نوع مقاله : مجموعه مقالات کنفرانس
- مجموعه : روانشناسی اجتماعی
چکیده مقاله
بیشک ازجمله فواید معماری کارآیی آن در تعیین و تطبیق مکان با رفتار است. تبیین و تفسیر معانی این مکانها که ریشه در تجربیات اجتماعی و فرهنگی کاربر دارد، آنها را در یک قالب سلسله مراتبی و نظم قرار میدهد. عرصههای خصوصی، نیمهخصوصی و عمومی نیز که خود حاصل نظم فضایی است، بر اساس تجارب فردی و اجتماعی قابلادراک است. بنابراین اگر نظم فضایی منطبق با مطالبات ادراکی و روانشناختی و همسو با تجربیات اجتماعی و فرهنگی کاربر باشد میتواند در ارتقا کیفیت زندگی وی و ایجاد یا افزایش حس تعلق او به مکان مؤثر باشد. این مقاله مفهوم قلمرو را بهمنزله یکی از عوامل تأثیرگذار بر کیفیت زندگی و فرآیند رشد نوجوانان بیسرپرست مقیم مراکز بهزیستی موردتوجه قرار داده است. بهگونهای که مفهوم قلمرو و کارکردهای آن به عنوان یکی از مؤلفههای محیطی و اهمیت ویژه آن در مراکز مذکور مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. یافتههای پژوهش نشان میدهد رفتار قلمروپایی بهواسطه سازوکارهای تنظیم خلوت، کنترل تعاملات اجتماعی و به یک معنا مسلط ساختن نسبی کاربر بر کنترل جریان زندگی خود، تأثیر بسزایی در ارتقا کیفیت رشد شناختی و اجتماعی وی، همچنین تقویت حس امنیت و تعلق به محیط زندگی، در او دارد. در این راستا علاوه بر واکاوی نواقص و مشکلات برخی مراکز موجود در سطح کشور از دیدگاه مبانی نظری مقاله، سعی بر ارائه الگوهای بهینه جایگزین، در راستای بهبود شرایط مورد مطالبه برای ارتقا کیفیت فرآیند رشد این نوجوانان بوده است.
نحوه استناد به مقاله
در صورتی که می خواهید به این مقاله در اثر پژوهشی خود ارجاع دهید، می توانید از متن زیر در بخش منابع و مراجع بهره بگیرید :
1.حمزه غلامعلی زاده؛2.محدثه صیحانی؛ ۱۳۹۴، تأثیر قلمروپایی در فرآیند رشد نوجوانان مقیم مراکز بهزیستی، کنفرانس بین المللی رویکردهای نوین در علوم انسانی، https://scholar.conference.ac:443/index.php/download/file/4810-The-Effect-of-Territoriality-on-Growth-of-Orphaned-Teens-Living-in-Iranian-State-Welfare-Centers
در داخل متن نیز هر جا به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پرانتز، مشخصات زیر نوشته شود.
(1.حمزه غلامعلی زاده؛2.محدثه صیحانی؛ ۱۳۹۴)
