بررسی عناصر مشترک ساختاری در خوشنویسی و موسیقی

چکیده مقاله

این مقاله جستاری است در بررسی عناصرمشترک ساختاری درخوشنویسی وموسیقی ایرانی. هر ملتی هنر خاص خود را
دارد و موسیقی هر قومی با اقوام دیگر متفاوت است .موسیقی و خوشنویسی ایران نیز بعنوان ناب ترین و اصیل ترین
هنرهای این مرز و بوم ،نمایانگر روح درونگرایی و روحیه خاص مردم ایران اند . موسیقی و خوشنویسی تجلّی تاریخ این
سرزمین و وام گیرنده از زندگی پیشینیان و ذوق و روح عارفانه اندیشه ایرانی است .خط نستعلیق موسیقی ساکت حروف
است که تنها با جذبه حق و عشق حاصل می شود . نغمات موسیقی ایران نیز همچون صدای حروف نستعلیق اند .ارتباط
و خویشاوندی این دو بسیار قابل توجه و جالب است چنان که گاه احساس می شود این دو یگانه اند . این دو چنان درهم
آهمیخته شده اند که دیدن و شنیدن هریک یادآور دیگری است . در موسیقی ایرانی شناخت حالات و عناصر زیباشناسی
و تمایز تأثیرات گونه های مختلف آن است که بدون درک آن تحول و گسترش اصالت و زیبایی های موسیقی ایرانی
میسر نیست. هر نوع موسیقی دارای صورت)فرم( و معنا)محتوی( است که جنبه های زیبا شناختی آن را به وجود می
آورد.همین صورت و محتواست که در خوشنویسی معنا و مفهوم عمیقی در خود جایی می دهند گویی دارای موسیقیای
فرمیک است که درنهان آن بروز می کند

دریافت لینک دانلود مقاله