- تاریخ انتشار : ۱۳۹۶
- ناشر : سومین کنفرانس بین المللی علوم انسانی , روانشناسی و علوم اجتماعی
- زبان مقاله : همه
- تعداد صفحات : 19
- حجم فایل : 0 کیلوبایت
- نوع مقاله : مجموعه مقالات کنفرانس
- مجموعه : علوم اجتماعی
چکیده مقاله
برابر سازی جنسیتی یکی از مسائل و راهکارهایی است که کمتر از سه دهه است توجه علمی نظریه پردازان اجتماعی ،اقتصادی و سیاسی را در جهت نیل به رفاه ،توسعه و پیشرفت جوامع به خود مشغول داشته است اما علیرغم سیاستگذاریها و اقدامات فراوان جهت تشویق و حمایت زنان به خودباوری و مقابله با نابرابریهای جنسیتی هنوز در بسیاری از جوامع بالاخص جوامع در حال توسعه، استقبال و حضور فعالانه زنان در صحنه های مشارکت و تصمیم گیریهای اقتصادی ، اجتماعی ، سیاسی را در پی نداشته است. در این مقاله سعی شد در پی یافتن دلیل این پدیده ضمن بررسی مفهوم توانمندسازی در زنان و یادآوری این مطلب که مقابله با نابرابریهای جنسیتی دروهله اول نیاز به همین توانمندسازی و یا بعبارتی دیگر ایجاد انگیزه ،خودآگاهی، شهامت ،اعتماد به نفس و استقلال شخصیتی در زنان دارد اجتماعی شدن و شیوه تربیت اجتماعی زنان را عاملی تاثیر گذار در این فرایند معرفی کند و با ارایه مستدلاتی در این زمینه تا حدی اثبات کنیم ؛ چنانچه اجتماعی شدن زنان با آموزشهایی جهت گیری شده بر اساس کلیشه ها و قالبهای نقش جنسیتی انجام گیرد نتیجه ای جز جدا شدن زنان از خود واقعی و نادیده گرفتن تواناییهای شخصیتی ،و درنتیجه احساس ضعف، ناتوانی و بی قدرتی و درنهایت بی رغبتی در ایجاد تغییر و تحول در وضعیت فرودستی خود نخواهد داشت .
نحوه استناد به مقاله
در صورتی که می خواهید به این مقاله در اثر پژوهشی خود ارجاع دهید، می توانید از متن زیر در بخش منابع و مراجع بهره بگیرید :
1.اعظم زینلی؛2.مجتبی سالار پور غربا؛ ۱۳۹۵، بررسی تاثیرات فرایند اجتماعی شدن بر عدم انگیزش زنان جهت مقابله با نابرابریهای جنسیتی.، سومین کنفرانس بین المللی علوم انسانی , روانشناسی و علوم اجتماعی، https://scholar.conference.ac:443/index.php/download/file/8216-A-survey-on-the-effects-of-the-process-of-the-socialization-of-women-on-their-lack-of-motivation-to-deal-with-gender-inequalities.
در داخل متن نیز هر جا به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پرانتز، مشخصات زیر نوشته شود.
(1.اعظم زینلی؛2.مجتبی سالار پور غربا؛ ۱۳۹۵)
