بررسی مردم شناختی عناصر نمایشی مربوط به گاو در فرهنگ مردم ایران

چکیده مقاله

این مقاله میکوشد به بررسی چگونگی تولد، زندگی و مرگ گاو به عنوان یک اسطوره ایرانی در فرهنگ اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و بومی ایرانیان باستان بپردازد. گاو در زندگی بومی ایرانیان دارای کاربردی است و در ایران باستان از دیرترین روزها و به اشکال مختلف دیده میشود. بررسیهایی که در سالهای اخیر در گرگان و مازندران بر روی پیکرههای گاو و گاومیش ساخته شده در 4000 سال پیش تا پیکره معروف گاوی که زانو زده و جام شرابی را به دست دارد مربوط به هزارههای پیش از میلاد مسیح در دوره عیلامی در جنوب غربی ایران است. باور به نقش گاو در آفرینش، همچنان در فرهنگ امروز ایران دیده میشود. نمونهای واقعی یا نمادین جانوران در اسطورههای ایران باستان آمده است و میتوان آن را در منابع اوستایی، پهلوی و حتی فارسی دید. دادهها نشان میدهد که گاو نماد قدرت و نیروی تولید مثل است و همچنین با حاصلخیزی و تجدید حیات در ارتباط بوده و نقش حفاظت و نگهبانی بر عهده داشته است. ایرانیان باستان بر این باور بودند که با قربانی کردن این حیوان برکت و حاصلخیزی به سرزمین آنها حاصل میشده است. یکی از برجستهترین این باورها در ایران معاصر، باور به رویش و تازه شدن در نتیجه بر زمین ریختن خون قربانی است. یافتهها نشان میدهد که فلات ایران یکی از خاستگاههای بنیادی اسطوره- شناسی گاو در جهان بوده است. روش پژوهش بکار رفته در این تحقیق کتابخانهای و اسنادی است.

دریافت لینک دانلود مقاله