(نمای پنجم) (نمونه موردی: خیابان Hua Qiang Bei در شهر شنزن ( Shenzhen ) چین)

چکیده مقاله

درک ما از منظر به عنوان یک عنصر عینی-ذهنی ابتدا به طور ذهنی صورت می گیرد سپس این درک در قالب دریافت های حسی و ذهنی عمیق تر و پایداتر می شود. درک بصری منظر از نمای پنجم و یا دید هوایی، یکی از مهمترین زوایای دید به این عنصر است. زمانی که بر روی زمین در میان عناصر کالبدی و ذهنی گوناگون قرار می گیریم، دریافت های ما همگی پراکنده و تکه تکه است. هرچه ارتفاع ما از زمین بیشتر می شود می توانیم آن را کلی تر و جامع تر درک کنیم، نحوه ی درک ما از منظر تغییر می کند و ویژگی های جدیدی را دریافت می کند. توجه به نمای پنجم یا دید از بالا به منظر عمر چندان طولانی ای ندارد. گرچه توجهات مختصری در دوران باستان یا قرون وسطی به آن شده است اما تا پیش از قرن 02 اهمیت کاربرد آن چندان محسوس نبود. با این حال در فاصله قرن 02 تا 02 بیش از همه به ادراک ناظر از کالبد توجه شد و جوانب دیگر منظر نادیده گرفته می شد. اما در دوران جدید نگاه سیستمی به منظر و عناصر شهری در قالب بررسی از دیدگاه علوم مختلف گسترش یافت. بنابراین تعاریف نیز بنابر مقتضیات زمانی تغییر می کنند. در این پژوهش سوال این است: چه تعریف جامع و سیستماتیکی از نمای پنجم در دوران جدید می توان داشت. هدف اصلی در این پژوهش بررسی نمای پنجم از دیدگاه و علوم مختلف و کاربرد آن در گذر زمان و تاریخ است تا بتوان به سوال پژوهش پاسخ داد. در این پژوهش اطلاعات از روش مطالعه کتابخانه ای جمع آوری شده اند.

دریافت لینک دانلود مقاله