- تاریخ انتشار : ۱۳۹۵
- ناشر : کنفرانس بین المللی رویکردهای نوین در علوم و تکنولوژی و مهندسی
- زبان مقاله : همه
- تعداد صفحات : 17
- حجم فایل : 1094.541 کیلوبایت
- نوع مقاله : مجموعه مقالات کنفرانس
- مجموعه : مهندسی معماری
چکیده مقاله
دانش هندسه مانند بسیاری از دانشهای بشری پیشینه کهنی دارد.این دانش در گذر زمان همواره رو به رشد و پیشرفت بوده و چون دارای شالوده ای روشن ، عقلی و منطقی بوده، از سوی همه آدمیان و در همه فرهنگها و مخصوصا در زمان اسلام پذیرفتنی بوده است. بنابراین، تاریخ هندسه آسمانی وطبیعت به قرن ها قبل باز می گردد و انسان سعی کرده است به وسیله آن نوعی تجلّی آسمانی را برای خود فراهم آورد. این پژوهش در باب هندسه در معماری اسلامی بر اساس اقتباس از قرآن کریم میباشد. پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش تحقیق توصیف و تحلیل و تفسیر است و نگارنده با استفاده از روش پژوهش کتابخانه ای به دنبال آن است تا به صورت استنادی ، گامی موثر در بررسی معانی مختلف هندسه، از آیات قرآن کریم بردارد. دراین راستا، چارچوب نظری پژوهش کنکاش در تعریف لغوی هندسه؛ وهمچنین دیدگاه های معماران دربارۀ هندسه است تا مبنای نظری برای بررسی آراء مطرح شده در نظرسنجی باشد. در این پژوهش سعی بر آن شده تا با، فراهم آوردن بستری برای رسیدن به ادراک معانی موجود در هندسه و خلق معانی ارزشی و نمادین آن ،حوزه معنایی هندسه را از آیات سوره های اسراء و یونس قرآن کریم مورد مطالعه قرار دهیم. آنچه بر اهمیت این پژوهش تأکید دارد در استخراج مفاهیم هندسه اسلامی ، به هندسه نوینی از قرآن کریم که نشات گرفته از نشانه های طبیعت و آسمانی است خواهیم رسید که منبع مطلق آن یگانه خالق جهان هستی است .
نحوه استناد به مقاله
در صورتی که می خواهید به این مقاله در اثر پژوهشی خود ارجاع دهید، می توانید از متن زیر در بخش منابع و مراجع بهره بگیرید :
سارا خدائی ؛ الناز کریمی نمینی؛جلال نخعی؛ ۱۳۹۴، هندسه در معماری اسلامی براساس اقتباس از قرآن کریم، کنفرانس بین المللی رویکردهای نوین در علوم و تکنولوژی و مهندسی، https://scholar.conference.ac:443/index.php/download/file/10844-Geometry-in-Islamic-Architecture-based-on-the-adoption-of-the-Holy-Quran
در داخل متن نیز هر جا به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پرانتز، مشخصات زیر نوشته شود.
(سارا خدائی ؛ الناز کریمی نمینی؛جلال نخعی؛ ۱۳۹۴)