بررسی بهینه سازی مصرف انرژی و توسعه پایدار در فضاهای زیر زمینی

چکیده مقاله

توسعه پایدار، مفهوم جدیدی است که پس از انقلاب صنعتی و معضلات ایجاد شده در رابطه با صنعتی شدن شهرها و توسعه تکنولوژیک شهرها، و از طریق پیوند بین ابعاد مختلف توسعه )اقتصادی، فرهنگی ،سیاسی و اجتماعی( و توجه خاص به ملاحظات اکولوژیکی، شکل گرفته است. مفهوم پایداری و اهداف اصلی معماری پایدار و به تبع آن توسعه پایدار و تامین نیازهای اساسی بشر، بهبود سطح کیفی زندگی برای همه، حفظ و اداره بهتر اکوسیستم ها و منابع طبیعی انرژی و دستیابی به آینده سالم تر می باشد .

فضاهای زیرزمینی تاثیر بر محیط طبیعی را به حداقل رسانده و با آزاد نمودن فضاهای روسطحی برای ایجاد پارک ها و فضای سبز و انتقال کاربری هایی مثل توقفگاه ها و انباری ها به زیر زمین محیط شهری آرامش بخش و خوشایندی را به دور از آلودگی های صوتی، بصری و هوا به ارمغان می آورد. در اقلیم های سرد دفع حرارت از جدار بیرونی ساختمان به علت مجاورت با هوای سرد کاهش می یابد. در اقلیم های گرم از جذب حرارت از جدار بیرونی ساختمان به علت تابش مستقیم خورشید و همچنین مجاورت با هوای داغ جلوگیری می شود. در اقلیم های گرم به علت تماس با خاک امکان خنک شدن فراهم می گردد. نیاز به انرژی جهت معتدل ساختن دما به علت نفوذ کمتر هوا به درون بنا کاهش می یابد. نیاز به گرمایش و سرمایش مصنوعی در فصول گرم و سرد به علت سکون حرارتی در این بناها بسیار کاهش می یابد. این پژوهش بر مبنای مطالعات کتابخانه ای و به روش توصیفی-تحلیلی انجام شده است. هدف از این تحقیق معرفی فضاهای زیر زمینی با رویکرد بهینه سازی انرژی و توسعه پایدار می باشد.

دریافت لینک دانلود مقاله