علوم رفتاری و تدريس مديريت

چکیده مقاله

انتظار از  تدریس علوم رفتاری  وبه ویژه دیسیپلین هایی چون مدیریت در چشم انداز وسیع،ارتقای سطح و تراز بینش و انتخاب دانشجو، بررسی فرآیند تصمیم گیری، بازآفرینی فرصتها توسط دانشجو، مدیریت زمان و استفاده بهینه از عناصر وعوامل دخیل آن است.  

دروس مدیریت به ویژه مدیریت عمومی شاید بتوانند دانشجو را  به مثابه یک کنشگر علمی در  حساس شدن نسبت به رشد عقلی وعاطفی که در توانمند شدن او در  چگونگی تشخیص و حتی اتخاذ بهترین تصمیم ها منعکس می شود یاری کنند  تا در آسیب ها و بحران ها و آشوبناکی و ابهام ) با الهام گیری از نظریه پیچیدگی^[1]  و مهارت های کوانتومی(، گرفتار بی عملی وانفعال، ویا به عکس دچار  عمل زدگی ،بیگانگی، خود شیفتگی و خود محوری و تمایل گروهی تبعیض آمیز نشود. در تحلیل سطح اجتماعی وسازمانی دانشجو یا کنشگر دانشور دیگر تشخیص دهد که مدل نظام آموزشی ودیوانسالاری امروز  محیطِ با کدام شرایط و نظریه های مدیریتی قابل تطبیق است. بررسی و فهم نظریه های مدیریت، فهم تاریخ و تحول مدیریت، فهم نشانه هاو نظریه های مختلف کمک می کند تا با بررسی عناصر تاثیر گذار بر آن، عوامل توصیفی وتجویزی را استنتاج کرده، در تشخیص،تعدیل  وگزینش بهترین یا کارآمدترین عوامل ابداعی بکوشد .

هدف از اجرای  دروس مدیریت به ویژه  به ویژه مدیریت عمومی را می توان بدین سان تعریف کرد: آشنا شدن دانشجو با علم و پیشینه دیسیپلین مدیریت عمومی، موضوعات مورد مطالعه در مدیریت، روش های تحقیق مدیریت ،و کاربردهای ان در  مباحث مدیریت عمومی. که در نتیجه، نیل به این هدف کلی، انتظار می رود بینش نسبی در زمینه انتخاب  وتصمیم گیری و ایجاد فرصت های جدید توسط دانشجو شکل بگیرد. در مقاله حاضر ابتدا مفاهیم اصلی درس دروس مدیریت به ویژه مدیریت عمومی و در ادامه از گستره و ابعاد آن بحث خواهد شد؛ سپس به رویکردهای اساسی  برنامه درسی پرداخته می شود و در ادامه اهداف کلی و جزئی مورد بررسی قرار می گیرد؛ در پایان نیز نتیجه گیری خواهد آمد.  

دریافت لینک دانلود مقاله