نگاهی به معماری بومی ایران از منظر پاسخدهی اقلیمی و جایگاه آن در دوران معاصر

چکیده مقاله

این مقاله به دنبال بررسی و شناخت معماری بومی و همچنین ایجاد نگرشی عمیقتر در میان معماران نسبت به آن به عنوان نوعی از معماری که حاصل تجربیات سالیان دراز بومیان نقاط مختلف بوده، می باشد و در این راستا اطلاعاتی در رابطه با معماری بومی به طور اعم و معماری بومی ایران به طور اخص آورده شده است. در ابتدا با هدف شناخت هر چه بیشتر اصطلاح معماری بومی، تعاریفی جامع و کامل از نگاه اندیشمندان و صاحبنظران این حوزه ارائه شده است. در گام بعدی به منظور درک تلاشهای صورت گرفته از سوی افراد مختلف در رابطه با احیاء و بازنمائی معماری بومی، به پیشینه گرایش به این نوع از معماری در ایران و سایر کشورها در ادوار مختلف تاریخی پرداخته شده است. سپس مهمترین خصوصیات معماری بومی چهار پهنه اصلی اقلیمی ایران(1-کرانه جنوبی دریای خزر، 2-کرانه شمالی خلیج فارس و دریای عمان، 3-نواحی کوهستانی و مرتفع فلات، 4-دشتهای فلات) تبیین گردیده و نحوه تعامل انسان بومی با اقلیم و جغرافیای محیط پیرامون مورد بررسی قرار گرفته است. در نهایت، اهمیت جایگاه معماری بومی در دوران معاصر و ذکر نکات بسیار مهم در ارتباط با معماری بومی نقاط مختلف بررسی شده که بیانگر این است که امروزه می بایستی ارزشهای موجود در این گونه از معماری را ارج نهاد و به کار بست و با حساسیت افزونتری با آن مواجه گشت. لازم به ذکر است روش تحقیق صورت گرفته، کیفی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و بعضا میدانی پیرامون موضوع می باشد.

دریافت لینک دانلود مقاله