- تاریخ انتشار : ۱۳۹۶
- ناشر : دومین کنفرانس بین المللی رویکردهای نوین در علوم انسانی، مدیریت،اقتصاد و حسابداری
- زبان مقاله : همه
- تعداد صفحات : 15
- حجم فایل : 788.029 کیلوبایت
- نوع مقاله : مجموعه مقالات کنفرانس
- مجموعه : اقتصاد
چکیده مقاله
مالكيت زماني (تایم شرینگ) حقي است كه به موجب آن افراد حق استفاده از يك مال را در زمان های معین، بين خود تقسيم مي‌كنند و انواع گوناگون تایم شرینگ با برخی از عقود معین یا غیرمعین پذیرفته شده در فقه قابل انطباق است. تایم شرینگ مالکیتی با بیع مشاع به شرط مهایات و صلح قابل تطبیق است. همچنین می‌توان آن را تحت قالب عقدی از عقود غیرمعین درآورد. اگر چه این نوع مالکیت محدودیت هایی را به دنبال دارد این امر نافی ماهیت حقوقی آن و مالکیت مطلق افراد نسبت به اموال خود در زمان مالکیتشان نمی باشد. از آن جا که در مفهوم این نوع مالکیت نوعی اشتراک وجود دارد و حتی ظاهر کلمه
time-sharing نیز به مفهوم نوعی شراکت می باشد، این تاسیس جدید بر پایه حقوق اشتراکی استوار گشته و به اقتضای وجود انواع تایم شرینگ مبانی جداگانه ای دارد. یک قسم از این نوع مالکیت یعنی دارا شدن عین برای دوره یا مدت زمان معین بر مبنای مالکیت مشترک بوده و نوع دیگر آن به معنای دارا شدن منفعت به تبع عین برای دوره یا مدت زمان معین بر پایه مالکیت اشاعی استوار است. تایم شرینگ اجاره‌ای نیز با اجاره، اجاره مشاع به شرط مهایات و صلح منافع قابل انطباق است. تایم شرینگ اعتباری را نیز می‌توان در قالب سکنی منعقد نمود. مالكيت زماني را مي‌توان به دو نوع مختلف تقسيم كرد. اول: خريدار صاحب بخشي از دارايي مي‌شود. دوم: خريدار صاحب بخشي از دارايي نمي‌شود اما مي‌تواند از دارايي مذكور طي يك دوره زماني مشخص استفاده كند.
نحوه استناد به مقاله
در صورتی که می خواهید به این مقاله در اثر پژوهشی خود ارجاع دهید، می توانید از متن زیر در بخش منابع و مراجع بهره بگیرید :
سیاوش صابری؛بهناز الماسی؛ ۱۳۹۵، ماهیت حقوقی تایم شرینگ در ایران و سایر کشورها، دومین کنفرانس بین المللی رویکردهای نوین در علوم انسانی، مدیریت،اقتصاد و حسابداری، https://scholar.conference.ac:443/index.php/download/file/12317-Time-Sharing-legal-nature-in-Iran-and-other-countries
در داخل متن نیز هر جا به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پرانتز، مشخصات زیر نوشته شود.
(سیاوش صابری؛بهناز الماسی؛ ۱۳۹۵)
