بررسی تأثیر رعایت اصول فرآیند طراحی شهری در بهبود سیمای شهر

چکیده مقاله

توجه به طراحی شهری بار دیگر در سرتاسر جهان رواج یافته است. این امر از یک طرف معلول تحولات دو دهه اخیر در زمینه های گوناگون فنی، اجتماعی و زیست محیطی است که احیاء طراحی شهری را موجب گردیده است و از طرف دیگر ناشی از عدم موفقیت طراحان شهری در ایجاد فضاهای مطلوب انسانی و کاهش فزاینده کیفیت زندگی در شهرهای امروزی می باشد. اگر ایجاد چنین فضاهایی را محصول کار طراحی شهری بدانیم در این صورت بدون شک دلیل اصلی این عدم موفقیت را باید در نحوۀ تصمیم گیری و یا فرایند طراحی شهری جستجو کرد. مصداق کامل ادعای فوق را می توان در شکل گیری و شکل دهی شهرهای کشورمان طی چند دهه گذشته تا به امروز به وضوح ملاحظه نمود. به این مفهوم که مسائل طراحی شهری شهرهای کشور ریشه در عوامل گوناگونی دارد که کلا چارچوب و نظام تصمیم گیری مربوط به طراحی شهری را تشکیل می دهد که عدم توجه به آن در طراحی به خاطر عدم استفاده از تفکر فرآیندی نتیجه نامطلوب و ناموفقی را بدنبال داشته است. متأسفانه تصمیمات اساسی طراحی شهری در کشور تاکنون بطور عمده توسط معمارانی صورت گرفته که ساده انگارانه همان نحوه عمل به اصطلاح خلاقانه و سنتی معمول در معماری را به صورت تک بعدی و سطحی و بدون توجه به پیچیدگی های زندگی امروز شهری از یک طرف و ارزش ها و نیازهای جامعه از طرف دیگر، الگوی کار خود در طراحی شهر ها قرار داده اند. در پژوهش حاضر که از نوع هدف کاربردی و با روش توصیفی – تحلیلی انجام گرفت نشان می دهد که نتایج این امر آشفتگی در عملکردها، بی هویتی در شکل و نابسامانی کلی در کانون های زیستی، از بافت های کهن تا شهرهای جدید بوده است. بدون تردید استفاده از یک فرآیند صحیح و منطقی طراحی می توانست نتیجه ای کاملا متفاوت و مطلوبتری را عاید سازد.

دریافت لینک دانلود مقاله