- تاریخ انتشار : ۱۳۹۶
- ناشر : دومین کنفرانس بین المللی علوم ومهندسی در عصر تکنولوژی
- زبان مقاله : همه
- تعداد صفحات : 15
- حجم فایل : 857.477 کیلوبایت
- نوع مقاله : مجموعه مقالات کنفرانس
- مجموعه : مهندسی معماری
چکیده مقاله
مجسمه سازی ومعماری هردوبا فضا سروکار دارند،کاربردمشترک فرم وفضا باعث پیوندی تنگاتنگ میان این دوهنر شده است. پیوندی که ازدوره غارنشینی تا اوایل قرن بیستم ادامه داشته وهردومتأثر ازهم دیگر بوده به طوری که مجسمه سازی به عنوان بخشی ازکالبدی معماری مطرح بوده است.با ظهوراندیشه های جدیددرفلسفه نو،هنرمندان محدودیت هارادربیان ایده ها ازبین برداشته وراه رابرای تجربه،توسعه ونوآوری های بیشماری بازکردند.روش استعاری مولد ایده درایجادطرح های جدید است.بدین ترتیب استعاره نقش بسیار مهمی درایجادوانتقال مفاهیم درهمه رسانه های هنری بازی می کنددراین میان هنرمندان هنرهای تجسمی با تأثیر ازمیراث ماندگار معنوی وفرهنگی وکالبدی معماری اقدام به خلق موضوع ومعانی زده که باعث تقویت ریشه های معنایی وزیبایی شناختی هنربومی می شود.این مقاله جستاری پیرامون بازنمایی فضای استعاری معماری ایرانی اسلامی در مجسمه سازی معاصر ایران است که درآثار قدرت ا.. عاقلی دیده شده است،با مقایسه فضایی رابطه مفهوم استعاری در مجسمه سازی و معماری و بررسی پیوند معنایی میان هردو بپردازیم.هدف از انجام این پژوهش نیز دستیابی به درک فضایی و تأثیر هنرمندمجسمه سازاز الگوها وآرایه های معماری درخلق اثرهنری است.روش این پژوهش مبتنی برمطالعات کتابخانه ای بوده و رویکردی توصیفی وتحلیلی وتطبیقی دارد.
نحوه استناد به مقاله
در صورتی که می خواهید به این مقاله در اثر پژوهشی خود ارجاع دهید، می توانید از متن زیر در بخش منابع و مراجع بهره بگیرید :
حمید بهجت؛دکتر سعید خوش نیت؛ ۱۳۹۵، فضای استعاری الگوهای معماری ایرانی،اسلامی در مجسمه سازی معاصر ایران با بررسی آثار قدرت ا.. عاقلی، دومین کنفرانس بین المللی علوم ومهندسی در عصر تکنولوژی، https://scholar.conference.ac:443/index.php/download/file/13732-The-Metaphorical-Space-of-Persian-and-Islamic-Architectural-Patterns-in-Contemporary-Iranian-Sculpture-by-Investigating-the-Effects-of-Power.-Awesome
در داخل متن نیز هر جا به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پرانتز، مشخصات زیر نوشته شود.
(حمید بهجت؛دکتر سعید خوش نیت؛ ۱۳۹۵)