بررسی تأثیر تعاملات اجتماعی بر امنیت مجتمع¬های مسکونی (مطالعه موردی شهر سیرجان)

چکیده مقاله

امروزه در بسیاری از مجموعه­های آپارتمانی، از هم گسیختگی ارتباطات افراد که منجر به بی­مسئولیتی آنها در قبال محیطهای مشاع ساختمانها گردیده، دیده می شود. لذا این سوال مطرح می­گردد که عوامل مؤثر بر این بی­مسئولیتی که خود مؤثر بر سلامتی و امنیت است چه هستند و نقش معماران در این حیطه چیست؟ تحقیق حاضر با این فرض که تعاملات اجتماعی می تواند از طریق افزایش حس تعلق خاطر به فضا باعث افزایش امنیت در آن فضا گردد، با طرح پرسش نامه که از طریق مصاحبه حضوری با خانوارهای چهار مجتمع مسکونی در سیرجان تکمیل گردیده به ارزیابی و بررسی روابط بین متغیرهای امنیت، تعامل اجتماعی و طراحی معماری، پرداخته است. بدین صورت که پس از تبیین شاخصهای امنیت در مجتمع­های مسکونی به تعیین میزان اثرپذیری این شاخصها از تعاملات در فضاهای مشاع و بیرونی ساختمانها پرداخته است. طبق نتایج بدست آمده، در حال حاضر به دلیل کمبود فضاهای مناسب برای افزایش سطح تعاملات در مجتمع های مورد بررسی، تعلق خاطر به این فضاها و به تبع آن، نظارت و امکان تشخیص افراد غریبه بسیار کم و این امر در کاهش احساس امنیت تأثیر بسزایی داشته است و راهکار پیشنهادی، بهبود شرایط از طریق باز طراحی این محیطها با رویکرد افزایش تعاملات اجتماعی می باشد.

دریافت لینک دانلود مقاله