آنالیز، طراحی و ساخت دیش متمرکزکننده سهموی خورشیدی و امکان سنجی آن برای جزایر جنوبی ایران

چکیده مقاله

چکیده

هم اکنون بیش از 80 درصد از انرژی مصرفی در دنیا از سوخت های فسیلی تامین می­شود که مسبب بسیاری از مشکلات زیست محیطی از جمله تولید بیش از اندازه گازهای گلخانه ای مانند دی اکسید کربن، نیتروژن اکسید و ذرات معلق است که در نهایت بر ایجاد باران های اسیدی تاثیر گذار بوده و تغییرات آب و هوایی ایجاد می کنند. علاوه بر این با توجه به نرخ رشد مصرف سوخت های فسیلی و نرخ تولید آن پیش بینی می شود که در یک دوره 20 تا40 ساله برای نفت خام و 60 ساله برای گاز نرخ مصرف از نرخ تولید پیشی گرفته و تنش های انرژی جدیدی در دنیا به وجود آورد. از این رو بسیاری از کشور های صنعتی به منظور کاهش اتکا به سوخت های فسیلی و ایجاد امنیت انرژی تحقیقات و نوآوری های گسترده ای را برای استفاده از منابع تجدید پذیر به عنوان یک پتانسیل بالقوه آغاز کردند. در این پژوهش سعی شده است که، یک نمونه دیش خورشیدی برای استفاده در جزایر جنوبی طراحی و سپس ساخته شود و به با آزمایش بازده آن مورد بررسی قرار گیرد. پروژه­ی حاضر بجای استفاده ازین سیستم، از سیستم ابتکاری ردیابی خورشید بوسیله سنسورهای حساس به نور استفاده شده است، که قیمتی بسیار پایین­تر و کارایی بهتری نسبت به مشابه خارجی خود دارد. بدین روش هزینه سیستم ردیابی بیش از 70 درصد کاهش داشته است و با آزمایش­های انجام شده کارایی دقیق و قابل قبولی از خود نشان داده است. همچنین برای افزایش دقت سیستم، سنسورها با ارتفاع­های مختلف تیغه مورد آزمایش قرار گرفتند که بهترین دقت برای ارتفاع تیغه 20 سانتی­متر بدست آمد. با محاسبات و آزمایش­های انجام شده بروی دیش ذکر شده با قطر 2 متر، توان گرمایی دیش 1500 وات به­دست آمده است. این توان برای شدت تشعشع متوسط 800 وات بر متر مربع(تشعشع متوسط جزایر جنوبی) محاسبه شده است. با توجه به آزمایش­های انجام شده جهت گرم کردن آب با شدت تشعشع متوسط 800 وات بر متر مربع، دیش مزبور قادر است که هر ساعت 100 لیتر آب را از دمای 20 درجه سانتی گراد به بخار تبدیل نماید.

دریافت لینک دانلود مقاله