بررسی هشت روش نوین گلسنگ زدایی و معرفی بهترین روش برای کاربرد درآثار تاریخی ایران

چکیده مقاله

مشکلی که در سراسر جهان وجود دارد، تخریب بیولوژیکی سنگهای بناهای به یاد ماندنی و بقایای
باستان شناسی است. در واقع رشد و توسعه بسیاری از ارگانیسمها بر روی این آثار باعث فروپاشی سنگ
میشود و حفاظت از آن را مشکلترمیسازد. گلسنگهایکی از عواملی هستند که با عث تخریبات شدیدی
بر روی آثار سنگی در طول زمان خواهند شد. در کشور ایران آثار با ارزش سنگی متعددی وجود دارد که
نیازمند محافظت و نگهداری در برابر این عوامل می باشد. در صورت اهمال و نادیده گرفتن این بخش از
آسیب ها بر روی سطوح آثار سنگی، در آینده شاهد محو شدن کتیبه های میخی و نقش برجسته ها
خواهیم بود. با توجه به مطالب ارائه شده باید به دنبال راه حلی بود تا روند تخریب بیولوژیکی متوقف یا
حداقل کند گردد. روشهای زیادی برای این امر وجود دارد که هرکدام معایب و مزایای خود را داراست.
برخی از روشهایی که در گذشته کاربرد داشته، با آزمایشات انجام شده و با توجه به معایب فراوان آنها،
در حال حاضر منسوخ شده اند. اخیراً روشهای جدیدی برای پاکسازی یا به حداقل رساندن میزان رشد
گلسنگها بر روی آثار سنگی معرفی شده است. از جمله این روش ها می توان به روش دمش یخ خشک،
نوار فلزی، نانو ذرات مس، نصب پوشش و زهکش، بیولوژیکی و شوک حرارتی اشاره کرد. در این پژوهش
به معرفی این روشها ومعایب و مزایای آنها و بهترین روش جهت بررسی و آزمایش برروی آثار تاریخی
ایران پرداخته شده است . با معرفی روش های جدید و انتخاب بهترین و کم خطرترین روش، شاید بتوان
راه حل مناسبی برای محوطه های تاریخی ایران ارائه داد و از تخریب و خسارات ناشی از انتخاب روش
نامناسب در این محوطه ها کاست.

دریافت لینک دانلود مقاله