نگرشی مختصر بر مساجد جامع ایران در سده های اولیه هجری

چکیده مقاله

ایران سرزمینی است که بارها در برابر حوادث ناگوار تاریخی مورد هجوم اقوام بیگانه قرار گرفت تا مرز نابودی پیش رفت. اما
مردم آن از نو حیات را آغاز کردند و با گذشت زمان نه تنها فرهنگ ها و آداب و سنن خویش را حفظ کردند، بلکه بر مهاجمان
نیز تأثیر گذاشته و آنان را جذب هنر و فرهنگ و تمدن خود نمودند. از میان آثار هنری تاریخی به معماری اسلامی ایران می
توان اشاره داشت که اجرای آن با توجه به شرایط اقلیم و فرهنگ یکی از غنی ترین نمونه های بناهای بومی در جهان است.
معماری اسلامی که گنبد بزرگ مشخصه آن بود، سنت های گوناگون موجود در پهنه امپراطوری را گرد هم آورد و از ویژگی
های مهم دیگر در اندرون آن با شکوه ترین تزیینات مسجد جامع در محراب جای دارد با تزییناتی نظیر: کتیبه، مقرنس کاری،
گچ بری در سه سده اولیه اسلامی همراه با کاربرد عناصر معماری اسلامی: ایوان، مناره که افزون بر پرستش خدای یگانه و
اجرای فرامین مذهبی، در زمینه های سیاسی، در آن تعلیم و تربیت و سایر امورات هدایت صورت می گرفت. تاریخانه دامغان،
مسجد جامع فهرج، مسجد جامع اصفهان، مسجد جامع نائین، مسجد جامع شوش، مسجد جامع عقیق شیراز، مسجد جامع
دزفول؛ از ابنیه های مذهبی قرون اولیه هجری که مورد توجه پژوهشگران و طالبان علم تاریخ است. در این پژوهش هدف
مکان مقدسی که در طول تاریخ متناسب با دوره، موقعیت جغرافیایی و فرهنگ و تمدن هر قومی دچار تحولات گردید و
نگارنده در تحقیق خویش از روش توصیفی با استناد به منابع تاریخی و باستان شناسی در راستای اهداف پژوهش به پردازش
مطالب اقدام نموده است .

دریافت لینک دانلود مقاله