بررسی تاثیربکارگیری جداسازهای لرزه ای در پل ها وبررسی عملکرد آنهادر برابر بارهای لرزه ای

چکیده مقاله

امروزه پل ها به دلیل اهمیت قابل توجه در حوزه حمل و نقل و همچنین به دلیل نقش مهمی که پس از وقوع زلزله در عملیات امداد و نجات دارا است، جایگاه ویژه ای نزد طراحان سازه دارد. اما علی رغم سادگی سازه ای ، نتوانستند تحت زلزله های مختلف در سطح توقع طراحان عمل کنند. آسیب های گسترده وارده به پل ها در زلزله های مخرب ، لزوم توجه بیشتر به عملکرد لرزه ای آنها را اجتناب ناپذیر نموده است. لازم است که این سازه ها در برابر حملات لرزه ای از سطح حفاظت بالاتری برخوردار باشند. زلزله نقاط ضعف سازه را شناسایی نموده و بیشترین خسارت را به آنجا وارد می کند که پل ها به دلیل درجه نامعینی کم در برابر این حملات بسیار آسیب پذیرند. یك مسئله اساسی در طراحی لرزه ای این سازه ها ، فرکانس طبیعی ارتعاش آنهاست . فرکانس طبیعی این سازه ها در ناحیه ای است که بیشترین مقدار انرژی زلزله وارد سازه شده و مسئله تشدید پیش می آید. این مسائل مهندسین سازه را به سوی استفاده از روش های کنترل فعال و غیر فعال سازه سوق می دهد. جداسازی، پایه یك روش کنترل غیر فعال در رفتار لرزه ای سازه ها می باشد که منجر به بهبود عملکرد سازه می شود. در این مقاله یك پل به منظور بهسازی با روش جداسازی لرزه ای انتخاب شده است. این پل برای دو حالت با پایه گیردار و با جداگر لاستیکی سربی مدل سازی شده است. مدل های فوق تحت نگاشت السنترو قرار گرفته و با نرم افزار تحلیلی SAP2000 آنالیز تاریخچه زمانی غیر خطی انتگرال مستقیم شده اند. نتایج تحلیل نشان می دهد که استفاده از سیستم جداساز در کاهش پاسخ لرزه ای، ضریب شتاب، انرژِی انتقالی به عرشه و افزایش توان بابری پل، موثر است.

دریافت لینک دانلود مقاله