- تاریخ انتشار : ۱۳۹۴
- ناشر : دومین کنفرانس بین المللی مدیریت واقتصاد و علوم انسانی
- زبان مقاله : همه
- تعداد صفحات :
- حجم فایل : 824.339 کیلوبایت
- نوع مقاله : مجموعه مقالات کنفرانس
- مجموعه : اقتصاد
چکیده مقاله
در دهه های اخیر ثبات مالی به عنوان یک هدف سیستم اقتصادی، بیش از پیش در سیاستگذاری ها مورد توجه قرار
گرفته است. همچنین عملکرد بهتر بانک های اسلامی در مواجهه با بحران اخیر جهانی، توجه بسیاری را به سمت چگونگی
سازوکار این بانک ها جلب نموده است. در کشور ما نیز بحث بانکداری و اصلاح سیستم بانکی کشور از مباحث مهم اقتصادی
بوده است. با توجه به گسترش بانکداری اسلامی و به دلیل اهمیت ثبات و سلامت بخش بانکی در اقتصاد کشور، هدف مطالعه
حاضر ارزیابی و مقایسه ثبات مالی بانک های کشور و نیز تبیین عوامل مؤثر بر ثبات مالی بانک های کشور می باشد. با توجه به
نتایج حاصل از محاسبه شاخص z-score ، بانک های تجارت، توسعه صادرات و ملت به ترتیب دارای بیشترین میزان ثبات
مالی و بانک های صنعت و معدن، کارآفرین و پارسیان دارای کمترین ثبات مالی بوده اند. نتایج مقایسه ثبات مالی بانک های
خصوصی و دولتی نشان داد که بانکهای دولتی ثبات مالی بیشتری نسبت به بانکهای خصوصی دارند که توجه بیشتر به بانکهای
خصوصی جهت افزایش شاخص ثبات مالی در این بانکها ضرورت می یابد. همچنین در تخمین عوامل موثر بر ثبات مالی
بانکهای کشور، ضریب متغیرهای بانکی نسبت بدهی به دارایی، نسبت هزینه به درآمد اثر منفی بر ثبات مالی بانک ها داشته و
تنوع سبد درآمدی می تواند تا حدودی آسیب پذیری مالی آنها را کاهش دهد. همچنین ضریب متغیرهای کلان اقتصادی از
قبیل نرخ تورم، منفی، نرخ رشد ارز منفی و ضریب متغیر نرخ رشد تولید ناخالص ملی مثبت ارزیابی شده است.
نحوه استناد به مقاله
در صورتی که می خواهید به این مقاله در اثر پژوهشی خود ارجاع دهید، می توانید از متن زیر در بخش منابع و مراجع بهره بگیرید :
سیامک شکوهی فرد؛عباس ظفرمحمدپورسرابی؛ ۱۳۹۳، مطالعه ثبات مالی وریسک دربانکداری اسلامی، دومین کنفرانس بین المللی مدیریت واقتصاد و علوم انسانی، https://scholar.conference.ac:443/index.php/download/file/5233-The-financial-stability-and-risk-in-Islamic-banking
در داخل متن نیز هر جا به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پرانتز، مشخصات زیر نوشته شود.
(سیامک شکوهی فرد؛عباس ظفرمحمدپورسرابی؛ ۱۳۹۳)