- تاریخ انتشار : ۱۳۹۶
- ناشر : سومین کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و تکنولوژی
- زبان مقاله : همه
- تعداد صفحات : 13
- حجم فایل : 0 کیلوبایت
- نوع مقاله : مجموعه مقالات کنفرانس
- مجموعه : مهندسی و فناوری
چکیده مقاله
امروزه شبیه سازی عددی آب های زیرزمینی به عنوان ابزاری کارآمد جهت مدیریت و حفاظت این منابع مطرح می باشد. کاهش نزولات جوی، محدود بودن منابع آب و برداشت روزافزون از آب های زیرزمینی موجب افت سطح ایستابی در بخش های وسیعی از دشت برخوار اصفهان شده است. در این مطالعه تغییرات سطح ایستابی دشت برخوار با استفاده از کد MODFLOW در بسته نرم افزاری GMS شبیه سازی شد. برای واسنجی مدل از داده های اندازه گیری شده ماهانه تراز آب در سال های 1831 تا 1831 و برای صحت سنجی از آمار ماهانه سال 1831 استفاده شد. تخمین پارامترهای هدایت هیدرولیکی، ضریب ذخیره و میزان تغذیه با روش مدلسازی معکوس و استفاده از پکیج PEST انجام پذیرفت. مقدار ضریب 1 بدست آمد که بیانگر انطباق / تبیین در مرحله صحت سنجی، برای مدل کمی 3939 قابل قبول داده های مشاهداتی و محاسباتی در دوره صحت سنجی و قابلیت مدل در پیش بینی تغییرات سطح ایستابی می باشد. بیشترین حساسیت مدل به ترتیب مربوط به پارامتر های هدایت هیدرولیکی، میزان دبی چاه های بهره برداری و ضریب ذخیره می باشد. نتایج مدل شامل پیش بینی تغییرات سطح ایستابی آبخوان برای 11 سال آینده و بیانگر افت سطح ایستابی در نواحی شمالی، غربی و برخی نواحی مرکزی دشت با ادامه روند کنونی برداشت ها می باشد. همچنین سه گزینه مختلف مدیریت برداشت از آب های زیرزمینی تعریف و نتایج آن بررسی شد.
نحوه استناد به مقاله
در صورتی که می خواهید به این مقاله در اثر پژوهشی خود ارجاع دهید، می توانید از متن زیر در بخش منابع و مراجع بهره بگیرید :
طیبه امیدی نیا انارکولی؛رسول میرعباسی نجف آبادی؛سید حسن طباطبائی؛ ۱۳۹۵، بررسی نوسانات سطح آب زیرزمینی دشت برخوار اصفهان با استفاده از نرم افزار GMS، سومین کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و تکنولوژی، https://scholar.conference.ac:443/index.php/download/file/6895-Evaluating-the-groundwater-level-fluctuations-of-Borkhar-aquifer-using-GMS
در داخل متن نیز هر جا به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پرانتز، مشخصات زیر نوشته شود.
(طیبه امیدی نیا انارکولی؛رسول میرعباسی نجف آبادی؛سید حسن طباطبائی؛ ۱۳۹۵)