بررسی عوامل موثر بر ارتقای سکونت گاههای حاشیهای )حاشیه نشینی( با تاکید بر بعد مدیریت شهری نمونۀ مطالعاتی: محلۀ دولتآباد یاسوج

چکیده مقاله

بشر در حالی در ابتدای قرن بیست و یکم به سر میبرد که با موج گستردهای از شهرنشینی مواجه است.
روند سریع شهرنشینی از یک سو و ظرفیت پایین نظام اقتصادی در کشورهای رو به رشد از سوی دیگر،
موجب گردیده تا درصد بالایی از جمعیّت افزایش یافته، به دلیل جذب نشدن در نظام اقتصادی و
اجتماعی شهرها، به حاشیهنشینی روی آورند. از اینرو توجه به مسایل و مشکلات حاشیه نشینان به یکی
از موضوعات راهبردی تبدیل شده و اقدامات متعددی در دهههای اخیر در سطح جهانی در خصوص
بهبود شرایط زندگی حاشیه نشینان صورت گرفته است. در کشور ایران نیز جمعیّت حاشیهنشین حدود
یک هشتم کل جمعیّت کشور را تشکیل میدهد و بیشک پرداختن به این موضوع و گزینش راهکارهای
مناسب از الزامات پیش روی برنامهریزان و سیاستگذاران است. بررسی و شناخت عوامل تأثیرگذار بر
بهبود شرایط حاشیهنشینی میتواند نقش مهّمی در انتخاب راهکار و سیاست مناسب باشد. از اینرو مقاله
حاضر بر پایه مبانی نظری حاشیه نشینی و عوامل موثر بر ارتقای شرایط زندگی حاشیه نشینان به بررسی
در شهر یاسوج میپردازد تا با رویکردی توصیفی تحلیلی به بررسی - » دولتآباد « و مطالعه محلۀ
قابلیتها و نیازهای آنها بپردازد. نتایج نشان میدهد علیرغم وجود شرایط ،» دولتآباد « که محلۀ
نابسامان در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی و کالبدی دارای قابلیتهایی جهت بهبود از داخل )با
مشارکت مردم( میباشد.

دریافت لینک دانلود مقاله