)بررسی اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیکی بر کاهش علایم اختلال سلوک و افزایش کیفیت زندگی نوجوانان پسر(

چکیده مقاله

اختلال سلوک با مشكلات زيادی همراه بوده و رو شهای درمانی متعددی برای درمان کودکان و نوجوانان مبتلا به اين اختلال ارائه شده است. بنابراين هدف اين پژوهش بررسی اثربخشی آموزش گروهی رفتار درمانی ديالكتيكی بر کاهش نشانه های اختلال سلوک دانشآموزان بود . روش: اين پژوهش از نوع آزمايشی و با طرح پيشآزمون پسآزمون با گروه کنترل اجرا شد. -- جامعهی آماری اين پژوهش را کليهی دانشآموزان پسر مقطع متوسطه ناحيه چهار اصفهان در سال تحصيلی 93 49 تشكيل میدهند. نمونه اين پژوهش شامل 33 نفر از دانشآموزان پسر دارای نشانههای اختلال سلوک که به وسيله ابزار خودسنجی YSR و مصاحبه بالينی ساختاريافته از ميان دانشآموزان به انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آزمايش و گواه گمارده شدند. گروه آزمايش، آموزش رفتاردرمانی ديالكتيكی را در 91 جلسهی 03 دقيقهای دريافت نمودند. برای جمعآوری دادهها از مصاحبه بالينی ساختاريافته، مقياس تشخيصی YSR و مقياس کيفيت زندگی استفاده شد . برای تجزيه و تحليل آماری دادهها نيز از روش تحليل واريانس چند متغيری استفاده شد . يافتهها: نتايج حاصل از تحليل واريانس چند متغيری نشان داد که آموزش گروهی رفتار درمانی ديالكتيكی بر کاهش نشانههای اختلال سلوک و بهبود کيفيت زندگی مؤثر است. تحليل دادهها نشان داد که بين دو گروه آزمايش وگواه، در نشانههای اختلال سلوک و کيفيت زندگی تفاوت معنادار وجود دارد . نتيجه گيری: بنابر يافتههای اين مطالعه، آموزش گروهی رفتار درمانی ديالكتيكی را میتوان در کنار ساير رو شهای درمانی به عنوان روشی اثربخش برای کاهش نشانههای رفتاری سلوک و کيفيت زندگی در کودکان مبتلا به اين اختلال به کار برد

دریافت لینک دانلود مقاله