بازرسی مراکز نظامی و بررسی حقوقی برجام

چکیده مقاله

توافق جامع و نهایی هستهای وین با عنوان شناخته شده و رسمی برنامه جامع اقدام مشترک یا برجام در راستای توافق جامع بر سر برنامه14 ژوئیه 2015 ( در وین اتریش بین ایران، اتحادیه اروپا و ( هستهای ایران و به دنبال تفاهم هستهای لوزان، در سه شنبه 23 تیر 1394 )شامل چین، فرانسه، روسیه، بریتانیا، ایالات متحده آمریکا و آلمان( منعقد شد. مذاکرات رسمی برای طرح جامع اقدام مشترک + گروه ۲ درباره برنامه اتمی ایران با پذیرفتن توافق موقت ژنو بر روی برنامه هستهای ایران در نوامبر 2013 شروع شد. به مدت 20 ماه کشورها درگیر مذاکره بودند و در آوریل 2015 تفاهم هستهای لوزان شکل گرفت. بیشترین تمرکز مذاکرات محدودیتها روی تأسیسات هستهای کلیدی ایران بود: رآکتور آب سنگین IR-40 اراک و کارخانه تولید )که در دست ساخت بود، اما همانطور که ایران به عنوان بخشی از توافق موقت ژنو در نوامبر 2013 مبنی بر عدم سوخت گیری رآکتور موافقت کرد هرگز اجرایی نشد(، نیروگاه اتمی بوشهر، معدن اورانیوم ( en ( گچین، مرکز هستهای فردو، کارخانه تبدیل اورانیوم اصفهان، کارخانه غنیسازی اورانیوم نطنز و مجتمع توسعه و تحقیقات نظامی پارچین. رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران در دانشگاه افسری امام حسین)ع( سال 1394 : اجازه بازرسی از مراکز نظامی و بازجویی از دانشمندان را نمیدهیم. اجازه هیچگونه بازرسی از هیچیک از مراکز نظامی داده نخواهد شد. که در این مقاله برجام از نظر حقوقی مورد بررسی قرار می گیرد، و به عدم بازرسی مراکز نظامی و عدم شناسایی دانشمندان هسته ای می پردازد.

دریافت لینک دانلود مقاله