- تاریخ انتشار : ۱۳۹۶
- ناشر : چهارمین کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و تکنولوژی
- زبان مقاله : همه
- تعداد صفحات : 12
- حجم فایل : 827.035 کیلوبایت
- نوع مقاله : مجموعه مقالات کنفرانس
- مجموعه : مهندسی معماری
چکیده مقاله
هدف اصلی این مقاله معرفی معماری منطبق با اقلیم مناطق گرم و خشك ایران و نیز استفاده از معماری بومی در راه رسیدن به معماری پایدار می باشد از دیرباز در معماری و شهرسازی سنتی شهرهای ایران، عامل اقلیم به عنوان یك پارامترویژه در طراحی، مورد توجه بوده است . این مقاله درپی آن است تا بتواند چگونگی طراحی فضای معماری را دریك بستر فرهنگی براساس رویكرد بوم گرایی مورد بررسی قرار دهد . به همین منظور نشان میدهیم كه باید همگام با بهره مندی ازمواهب توسعه و پیشیرفت صنعتی و تكنولوژی هماهنگ با طبیعت و درجهت حفظ محیط زیست خودعمل نماییم چرا كه معماری بومی به سبب سازگاری با محییط زیست برای تامین پایداری فرهنگی و اقتصادی در درازمدت است . در این مقاله سعی گردیده با روش كتابخانه ای به تاثیر گذاری اقلیم بر معماری بومی و پایدار مناطق گرم و خشك در شهر یزد پرداخته گردد . شهر یزد واقع در اقلیم گرم و خشك كشور، از نمونه شهرهای پایدار دنیاست كه بافت تاریخی آن، علی رغم آسیب های كالبدی ناشی از تفكر مدرنیسم، به دلیل غنای شهرسازی و معماری متناسب با اقلیم، كارآمدی و سرزندگی خود را حفظ نموده است با این وجود در روند طراحی و برنامه ریزی توسعه های جدید شهر، رعایت اصول پایداری از جمله طراحی متناسب با اقلیم، به فراموشی سپرده شده است . دستاورد پژوهش معرفی معیارهای طراحی اقلیم محور، ارزیابی شهر یزد متناسب با معیارهای مذكور و ارائه راهكارهای طراحی، می باشد .
نحوه استناد به مقاله
در صورتی که می خواهید به این مقاله در اثر پژوهشی خود ارجاع دهید، می توانید از متن زیر در بخش منابع و مراجع بهره بگیرید :
1.یونس خوشنود؛2.شکوفه شریفی پور اکبر؛ ۱۳۹۵، تاثیر اقلیم بر معماری بومی و پایدار مناطق گرم و خشك نمونه موردی: شهر یزد، چهارمین کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و تکنولوژی، https://scholar.conference.ac:443/index.php/download/file/8734-Vernacular-architecture-and-sustainable-impact-on-the-climate-warm-and-dry-regions-Case-Study:-Yazd
در داخل متن نیز هر جا به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پرانتز، مشخصات زیر نوشته شود.
(1.یونس خوشنود؛2.شکوفه شریفی پور اکبر؛ ۱۳۹۵)
