- تاریخ انتشار : ۱۳۹۶
- ناشر : پنجمین کنفرانس بین المللی پژوهشهای نوین در مدیریت , اقتصاد و حسابداری
- زبان مقاله : همه
- تعداد صفحات : 22
- حجم فایل : 586.928 کیلوبایت
- نوع مقاله : مجموعه مقالات کنفرانس
- مجموعه : علوم اجتماعی
چکیده مقاله
ازدواج در اسلام، میثاقی مقدس است که بنیان آن بر طبیعت بشری و اصل عدالت، استوار است و در پرتو این اصل اساسی است و نیز » الطلاق بید من اخذ بالساق « که حقوق و تکالیف زوجین تفسیر و توجیه میشود؛ بنابراین هرچند حق طلاق طبق قاعده طی مادهی 2211 اصلاحی قانون مدنی در اختیار مرد است و ازجمله حقوق طبیعی و فطری است که خداوند آن را در اختیار مردان قرار داده است ولی اختصاص این حق به مرد به معنای آن نیست که هیچگاه نتوان حق طلاق به زوجه را تنفیذ نمود بلکه با شرایطی این حق در قالب توکیل یا تفویض قابلانتقال میباشد؛ بنابراین این حق در صورتی برای مرد برقرار است که روابط او با زن جریان طبیعی خود را طی کند و هرگاه مردی به ناروا حقوق زن را رعایت نکرده و از اختیارات خود سوءاستفاده کند و بنای ناسازگاری و اجحاف به زن را فراهم آورد و زن در عسر و حرج قرار گیرد بهطوریکه ادامه زندگی برای او بیم جانی و یا مالی در برداشته باشد وی به استناد دلایل فقهی و حقوقی معتبر در چنین مواردی خود میتواند اقدام کرده و از محکمه درخواست طلاق نماید و حاکم نیز علیرغم میل شوهر او را طلاق خواهد داد. ازاینرو در این پژوهش سعی شده است که موارد و شرایط تنفیذ حق طلاق به زوجه از منظر فقهی و حقوقی موردبررسی قرار گیرد. زن در مواردی همچون استنکاف یا عجز شوهر از دادن نفقه، عسر و حرج، غیبت شوهر بیش از چهار سال و... میتواند با توجه بهحق توکیل یا حق تنفیذ در طلاق، اقدام به طلاق کند.
نحوه استناد به مقاله
در صورتی که می خواهید به این مقاله در اثر پژوهشی خود ارجاع دهید، می توانید از متن زیر در بخش منابع و مراجع بهره بگیرید :
1.ناصر ایرانی؛2.وحید خلیلی؛3.امین پور بایرامیان؛ ۱۳۹۵، تنفیذ اختیار حق طلاق به زوجه از نظر فقه و قانون، پنجمین کنفرانس بین المللی پژوهشهای نوین در مدیریت , اقتصاد و حسابداری، https://scholar.conference.ac:443/index.php/download/file/9506-Possession-of-divorce-to-the-wife-of-jurisprudence-and-law-enforcement
در داخل متن نیز هر جا به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پرانتز، مشخصات زیر نوشته شود.
(1.ناصر ایرانی؛2.وحید خلیلی؛3.امین پور بایرامیان؛ ۱۳۹۵)
