- تاریخ انتشار : ۱۳۹۶
- ناشر : دومین کنفرانس بین المللی رویکردهای نوین در علوم انسانی، مدیریت،اقتصاد و حسابداری
- زبان مقاله : همه
- تعداد صفحات : 14
- حجم فایل : 747.184 کیلوبایت
- نوع مقاله : مجموعه مقالات کنفرانس
- مجموعه : علوم انسانی
چکیده مقاله
هدف این تحقیق ایجاد مدلی مفید و کاربردی جهت ارزیابی ظرفیت بدهی شرکتها به منظور استفاده اعتباردهندگان و سرمایهگذاران و مدیران است. شرکتهایی که نسبت بدهی واقعی به دارایی آنها کمتر از ظرفیت بدهیشان باشد، میتوانند در صورت نیاز بدهی بیشتری را ایجاد کنند. اعتباردهندگان نیز میتوانند از ظرفیت بدهی تخمینی در زمان تصمیمگیری در هنگام افزایش بدهی خود استفاده کنند. سرمایهگذاران نیز از شرکتهایی با ظرفیت بدهی پایین و غیرقابل استفاده که در نتیجه ریسک پرتفوی آنها را کاهش میدهد گریزانند. در این تحقیق سعی شده است تا به شناسایی برخی عوامل موثر بر ظرفیت بدهی پرداخته شود. به همین منظور تعداد 109 شرکت از فهرست شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی 1388 تا 1393 جهت بررسی تاثیر عوامل مذکور بر ظرفیت بدهی شرکتها انتخاب گردیده است و با استفاده از مدل رگرسیون چندمتغیره میزان تاثیر هریک از عوامل مذکور بر ظرفیت بدهی شرکتها مورد بررسی قرار گرفته است براساس نتایج بدست آمده از تحقیق دو عامل ساختار داراییها و دوره وصول مطالبات ارتباط معنیدار با ظرفیت بدهی نداشته و عوامل جریان وجه نقد، اندازه شرکت، رشد مورد انتظار، خالص سرمایه در گردش و توان سودآوری دارای ارتباط معنادار منفی، و عامل نوسانات فروش دارای ارتباط معنادار مثبت با ظرفیت بدهی میباشد.
نحوه استناد به مقاله
در صورتی که می خواهید به این مقاله در اثر پژوهشی خود ارجاع دهید، می توانید از متن زیر در بخش منابع و مراجع بهره بگیرید :
کبری لیثی؛یونس بادآور نهندی؛ ۱۳۹۵، شناسایی برخی از عوامل موثر بر ظرفیت بدهی شرکت¬های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، دومین کنفرانس بین المللی رویکردهای نوین در علوم انسانی، مدیریت،اقتصاد و حسابداری، https://scholar.conference.ac:443/index.php/download/file/12276-Identify-some-of-the-factors-affecting-the-debt-capacity-of-listed-companies-in-Tehran-Stock-Exchange
در داخل متن نیز هر جا به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پرانتز، مشخصات زیر نوشته شود.
(کبری لیثی؛یونس بادآور نهندی؛ ۱۳۹۵)