بررسی اتحاد استراتژیک بین دولتها

چکیده مقاله

اتحاد استراتژیك یك توافقنامه همكاری بین دو سازمان و یا تعداد بیشتری است که می خواهند از این راه موقعیت رقابتی و
عملكرد خود را ازطریق منابع مشترك بهبود دهند .(HOFFMANN & SCHLOSSER, 2001)
درحال حاضر شرایط و محیط حاکم برفعالیت دولتها به گونه ای شكل گرفته که به جرأت می توان گفت،تداوم حیات آنها در
گرو ارتباط با یكدیگر می باشد و ارتباط به عنوان واقعیتی غیرقابل انكار و یكی از چالشهای دولتها محری می باشد. روابط
صحیح و به موقع بین دولتها،مزیتهای فراوانی از جمله کسب منابع اطلاعاتی،انسانی،مدیریتی و مالی جدید،تسهیل در کسب،
حفظ و ارتقاء مزیتهای رقابتی پایدار،کسب سهم بیشتر بازار،کاهش هزینه ارائه خدمات و تولید کالاها،افزایش نوآوری و خلاقیت
را در پی خواهد داشت. )سال 87 /مجله دانش مدیریت(
کشورها بحور فزآینده ترکیبات مشارکتهای بلندمدت،قابل انعحاف،رابحه گرا بعنوان استراتژی ورود به بازارهای خارجی اتخاذ می
کنند و اتحادهای استراتژیك بین المللی درحال تبدیل شدن به مسائلی پیش پا افتاده هستند.اتحادهای استراتژیك به مرکزی
برای موفقیت رقابتی در بازارهای در حال تغییر سریع جهان تبدیل شده اند.لذا ارتباطات بین دولتها بعنوان واقعیتی غیرقابل
انكار و یكی از چالشهای سازمانی محری می باشد.)فصلنامه علمی مدیریت تامین زنجیره(
درمحیط رقابتی امروز که رقابت در آن افسارگسیخته است،دیگرنمی توان به صورت انفرادی وتنها با تكیه برمنابع خود به
اهداف استراتژیك مورد نظردست یافت و به ناچار با دولتهای دیگر باید در ارتباط بود.یك نوع ازاین همكاریها،اتحاد استراتژیك
است که به ابزار مهمی برای مدیریت کسب وکار جهت بهبود توانایی رقابت دولتها تبدیل شده است و شكاف بین منابع موجود
دولت و الزامات مورد نیاز آینده آنرا پرمیكند و با ارائه دسترسی دولتها به منابع بیرونی توسط ایجاد هم افزایی و ترویج یادگیری
و تغییر سریع،رقابت جویی دولتها را افزایش می دهد. در این مقاله شناسایی ساختار اتحاداستراتژیك بین دولتها و کشورها
وهمچنین تاثیر آن بر صنعت مورد بررسی قرار میگیرد. مقاله حاضر از نوع مروری میباشد و استناددر آن جهت جمع آوری
اطلاعات از روش کتابخانه ای استفاده شده است .

دریافت لینک دانلود مقاله