پاستیش و سینمای پست مدرن مطالعه موردی: فیلم کینگ کونگ ساخته شده در سالهای 1933 , 1976 , 2005

چکیده مقاله

امروزه در رسانهی سینما یکی از پدیدههایی که مورد توجه قرار گرفته است موضوع بکارگیری پاستیش میباشد. سینما از مقوله پاستیش برای ایجاد احساس نوستالژی نسبت به گذشته و آنچه که قبلا تجربه شده است؛ استفاده مینماید که از منظر نگرش برخی متفکرین جامعهشناسی و هنر، از ویژگیهای دوران پستمدرن میباشد. پاستیش که مشتق از نوعی هجو)پارودی( است که دارای خوصوصیات متفاوتی نسبت به پارودی میباشد، در برخی انواع هنر در گذشته وجود داشته است ولی نوع بکارگیری و دلایل آن در سینمای امروز میتواند مورد مطالعه و بررسی قرارگیرد. بر اساس آراء نظریهپردازانی همچون فردریک جیمسن، که بازتولید فرهنگ را در دوره سرمایهداری متأخر، بهعنوان یکی از ویژگیهای این دوره میشناسد؛ پاستیش را برگرفته از نوعی تاریخگرایی و کالاییشدن فرهنگ دانسته و در آن فرهنگ به مثابه کالایی مورد بازتولید قرار میگیرد. پاستیش به همراه خود نوعی حس نوستالژی نسبت به گذشته را برای مصرفکنندگان کالاهای فرهنگی ایجاد میکند. بر اساس چنین منظری نسبت به رابطه فرهنگ و ساختار اقتصاد سیاسی در دوران سرمایهداری متأخر، سینما به عنوان یکی از رسانههایی که به شدت متاثر از تحولات اقتصادی و فرهنگی میباشد؛ میتواند یکی از مناسبترین زمینههای مطالعات فرهنگی با توجه به نظریات جیمسن بشمار بیاید

دریافت لینک دانلود مقاله