نگرشی بر نحوه سرمایش از معماری گذشته تا معماری آینده

چکیده مقاله

در گذشته ، معماران در هر گوشه ای از دنیا در تلاش بودند تا بتوانند راه حلهایی جهت رسیدن به یک زندگی بهتررا برای انسان فراهم کنند. اگرچه هماهنگی با ناملایمات طبیعی کار ساده ای نبوده ، اما آنها از هر فرصتی برای تحقق فضای مطلوب استفاده میکردند . با بررسی معماری قدیم ایران، و سایر ملل میتوانیم شواهدی از خلاقیت و نوآوریهای پایدار را پیدا کنیم . به رغم مطرح شدن مباحث پایداری در دنیای متاخر و با بررسی شیوه های سنتی ، مشاهده می کنیم عملا تمامی این اصول توسط پیشینیان ما به کار گرفته شده است. معماران پیشین ناگزیر از تکیه بر منابع طبیعی و انرژی های پاك بودند که پایان ناپذیرند . در گذشته معماران بومی ایران برای ایجاد سازگاری با طبیعت، دراقلیمهای مختلف گرم وخشک ، گرم و مرطوب نوآوری های بسیاری را خلق کرده اند مانند: بادگیر، گودال باغچه ، حیاط مرکزی ، حوضخانه ، شوادان و غیره معماران سنتی در سایر ملل ، با بهره گیری از فضای سبز، ایجاد سایه،زندگی در غارها ، احداث خانه در داخل زمین ، ساخت پنکه ، لوله کشی و غیره باعث کاهش دما و رسیدن به یک هوای مطلوب می شدند. از دیرباز نگاه بوم شناسانه و جهان بینی خاص انسان در تعامل با محیط به گونه ای بوده است که بشر راه همسازی و توازن با محیط را انتخاب کرده و ارتباطی عمیق و مسالمت آمیز با محیط زیست داشته است .

دریافت لینک دانلود مقاله