تبیین نقش عوامل محیطی موثر بر افزایش سرمایه اجتماعی در بافت های تاریخی(نمونه موردی محله قطارچیان سنندج)

چکیده مقاله

 سرمایه اجتماعی در روابط میان افراد تجسم می یابد و موقعی سرمایه اجتماعی بوجود می آید کهه روابهط میهان افهراد بهه شیوه ای دگرگون شود که کنش را تسهیل کند و در این سو معماری نقش عامل اجرایی در ایفای نقش این مبهانی را داشهته و با ایجاد فضاها و پوسته های جدید با تاکید بر مباحث موجود قادر خواهد بود که سطح رضایتمندی و کیفیت عوامل محیطی و همان سرزندگی را در بافت های تاریخی و قدیمی شهر سنندج به خوبی ارتقا دهد . اگر شهر را به مانند یک موجود زنده فهر کنیم برای ادامه زندگی به سرمایه اجتماعی نیازمند است. بافت فرسوده در شهرها را می توان بخشی از فضای شههری دانسهت که نظام زیستی آن هم از حیث ساختار و هم از حیث کارکرد اجزاء حیاتی خود دچار اختلال و ناکارآمدی شده اسهت بلاخه  در شهر سنندج که این بافت زمانی با ساختار و کارکرد مناسب با نیاز های ساکنین خود از پویایی و برخوردار بوده، لهیکن بها افزایش ناگهانی تغییرات شهرنشینی در چند دهه اخیر نه تنها اهمیت خود را از دست داده است، بلکه حتی قادر به انطباق بها تغییرات و ارائه حیات روزمره خود نیز نمی باشد از این رو بهه عنهوان نقها مسهئله دار شههری شهناخته مهی شهوند. سهرمایه اجتماعی حاصل انباشت منابع بالقوه یا بالفعلی)مانند تخص و مهارتها( است که مربو به مالکیت یک شبکه با دوام از روابهط کم و بیش نهادینه شده در بین افرادی است که با عضویت در یک گروه ایجاد می شود

دریافت لینک دانلود مقاله