بازآفرینی بافت فرسوده با رویکرد زمینه گرایی )نمونه موردی: محله پشت کنسرو قائمشهر(

چکیده مقاله

محلات و بافت قدیمی به عنوان کانون اولیه زیست ساکنان شهرها، نقش تاثیرگذاری در حیات شهروندان داشته اند. باا ورود مدرنیسم این محلات فرصت انطباق با شرایط موجود را نداشته و رو به فرسودگی رفته اند. مساله بافت های روباه زوال و فرسوده و معضلات و مشکلات نن، یکی از مهمترین مسال  و مباح  کنونی است که فراروی جامعه تصصصی و حرفه مندان شهرسازی و معماری کشور قرار گرفته است. این در حالیست که به لحاظ مفاهیم و مصاادی،، صصاایو و ویژگی ها، رویکردهای مواجهه و مداصله با ابهامات جدی روبه روییم. در چنین شرایطی چگونگی مداصله در این بافات ها نیز در هاله ای از ابهام قرار می گیرد. تکاپوی پژوهش حاضر نن است که از ساویی پارده از ویژگای هاا و صصاایو مشترک چنین بافت هایی برافکند و از سوی دیگر یکی از مفاهیم نوین مرمت شاهری دنیاا باا عناوان «باازنفرینی» را معرفی نماید.  بازنفرینی طیف وسیعی از فعالیت ها را توصیف می کند که زندگی جدیدی به منااط، فرساوده و کهناه اعطا می کند و بدین اساس باع  تجدید حیات ساصتمان ها، زیرساصت ها، تاسیسات شهری و محیط ساصته شده می شود. بازنفرینی منجر به توسعه مجدد ساصتارهایی می گردد که پایان عمار مفیدشاان فارا رسایده اسات. در پاژوهش حاضر بازنفرینی محله پشت کنسرو قالمشهر با رویکرد زمینه گرایی هدف اصلی می باشد. این پژوهش به لحاا  هادف کاربردی است و به لحاظ ماهیت و روش در زمره پاژوهش هاای توصایفی-تحلیلای قارار مای گیارد. روش گاردنوری اطلاعات مبتنی بر سه روش اسنادی، مصاحبه و مشاهده می باشد. باتوجه به تجزیه و تحلیا  اطلاعاات، در گاام نصار طراحی محدوده مورد نظر مبتنی بر اهداف تحقی، انجام می شود.

دریافت لینک دانلود مقاله