بررسی تکنیک های ساخت آبگینه قرن 21هجری در شیراز

چکیده مقاله

 شهر شیراز به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی و آب و هوایی خود از دیرباز مرکز تولید انواع عرقیات به ویژه گلاب، شراب، عطر و ترشیجات بوده است، که آن را در ظرف های شیشه ای مخصوصی که مرغوبیت خاصی داشته و ساخت همین منطقه بوده بسته بندی کرده و جهت صادرات به نواحی دیگر ارسال می کرده اند. آثار آبگینه قرن 21 هجری ریشه در دوران قبل از خود خصوصا دوران صفوی دارد. در این دوران با حضور هنرمندان اروپایی، آبگینه در ایران ویژگی های جدیدی تحت تاثیر شیوه های غربی به خود گرفتند که این تاثیرات تا دوران قاجار همچنان ادامه یافتند. در این مقاله تلاش می شود با استفاده از مطالعه بصری شیشه های ساخت شیراز در قرن 21 هجری، به چگونگی تکنیک ساخت آنها در آن دوران پرداخته شود. هدف از انجام این مطالعه شناسایی انواع روش های شیشه گری این دوران در شیراز می باشد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که شیشه گران شیرازی از دو روش عمده در ساخت شیشه های خود استفاده کرده اند که عبارتند از: روش دمیده آزاد و  دمیده در قالب. در ظروف شیشه ای ساخت شیراز جنبه مصرفی و کاربردی آنها مد نظر گرفته شده که ظروفی همچون گلاب پاش ها، بطری ها، قرابه ها، صراحی ها و ابریق ها را شامل می شود . .این پژوهش از لحاظ ماهیت تاریخی – توصیفی و بررسی میدانی با همکاری یکی از شیشه گران اصیل شیراز، همراه با مطالعهی کتابخانهای و مشاهدهای بوده است.

دریافت لینک دانلود مقاله