ساماندهی سکونت¬گاه¬های غیررسمی و ارائه راهبردهای اجرایی برای ارتقای کیفیت زندگی (نمونه موردی سکونت¬گاه¬های غیررسمی مشهد)

چکیده مقاله

اسکان غیررسمی از چهره­های بارز فقر شهری است که درون یا مجاور شهرها به ویژه شهرهای بزرگ به شکل خودرو، فاقد مجوز ساختمان و برنامه رسمی شهرسازی با تجمعی از اقشار کم درآمد و سطح نازلی از کمیت و کیفیت زندگی شکل می­گیرد. مسئله سکونت­گاه­های غیررسمی از دیدگاه­های متفاوتی روبرو بوده است. اکثر برنامه ریزان شهری معتقدند یکی از زمینه های ناپایداری توسعه شهری به­ویژه در کشور های درحال توسعه گونه ای از سکونت با مشکلات حاد، موسوم به اسکان غیررسمی است که در حال گسترش فزاینده، نیازمند اتخاذ تدابیر ویژه برای ساماندهی وضعیت کنونی و جلوگیری از گسترش آن در آینده می­باشد. با این اوصاف، پرداختن به مسئله اسکان غیر رسمی نه تنها ضرورتی برآمده از ارزش­های اعتقادی و انسانی ، بلکه سازگار با منافع اجتماعی و پایداری سکونت­گاه­ها و توسعه ملی است. هدف اصلی اين پژوهش، شناسایی ویژگی ها، مشکلات وامکانات این نوع سکونت گاه­ها برای تهیه برنامه ای مناسب و مبتنی بر امکانات واقعی مد نظر می باشد ، این برنامه راه­های کاهش تضاد دربین سکونت گاه­های غیر رسمی با هم و بعد از آن با شهر اصلی وارائه راه حل های مناسب برای رسیدن به ارتقاء کیفیت محیط زندگی اجتماعات سکونت گاه های فوق را مورد توجه قرار می دهد.

دریافت لینک دانلود مقاله