چالش های فراروی جمهوری اسلامی ایران در پیوستن به کنوانسیون پالرمو

چکیده مقاله

از كنوانسیون هاي بین المللي كه در عرصه جرايم سازمان يافته در حوزه صلاحیت كیفري نوآوري داشته است كنوانسیون پالرمو است كه كنوانسیون ملل متحد علیه جرائم سازمان يافته فراملي به همراه سه پروتکل آن را تنظیم نموده است.كنوانسیون پالرمو با هدف ارتقاء همکاري بین المللي در جهت پیشگیري و مبارزه موثرتر با اين جرائم تهیه شده است كه در حال حاضر يکي از معاهدات قانون ساز در عرصه بین المللي است كه اكثر كشورها به آن پیوسته اند .از مهم ترين لوازم   ماهیت اين جرائم اقتضاء مي ، مقدماتي در جهت مقابله و پیشگیري از گسترش فعالیت گروه هاي مجرمین سازمان يافته است كند كشورها با معاضدت و همکاري يکديگر با آن مقابله كنند .به همین دلیل است كه كشورها با پیوستن به كنوانسیون پالرمو كه اساسي ترين اقدام جامعه بین المللي در مقابله با جرائم سازمان يافته است پیشرفت چشم گیري در مبارزه با اين جرائم داشته اند. هر چند واكنش قانونگذار ايران در برخورد با جرم قاچاق انسان كه از جمله جرائم سازمان يافته به حساب مي آيد با تصويب قانون مبارزه با قاچاق انسان گامي مثبت بوده است اما عدم الحاق به كنوانسبون پالرمو چالش است كه در اين مجال به آن پرداخته مي شود. 

دریافت لینک دانلود مقاله