مدلسازى پى هاى نيمه عميق مجاور ديوارهاى ساحلى با در نظر گرفتن اندركنش آب-سازه به روش المان محدود

چکیده مقاله

پائین‌ترین بخش یک سازه، پی می‌باشد که وظیفه آن انتقال نیرو از سازه به خاک زیرین آن است. با طراحی صحیح پی، بارها بدون ایجاد هرگونه تنش اضافی وارده در خاک، به خاک منتقل می‌شوند. تنش اضافی وارده می‌تواند نشست‌های غیرمجاز یا گسیختگی برشی در خاک ایجاد کند که باعث خرابی سازه می‌گردد. بنابراین مهندسین سازه و ژئوتکنیک در انجام مراحل طراحی سازه و پی باید ظرفیت باربری خاک بستر را مورد ارزیابی قرار دهند. نرم افزار مورد استفاده در این تحقیق Plaxis 2d می باشد. به منظور بررسی مقاومت خاک بر روی رفتار پی نیمه عمیق، سعی شد رفتار خاک رسی نرم تا سخت بررسی شود و مقدار مقاومت برشی خاک رسی 20، 40، 60 و 80 کیلوپاسگال در نظر گرفته شد. فاصله‌ی پی نیمه عمیق از دیوار ساحلی 2، 4، 6، 8 و 10 متر در نظر گرفته شد و سعی شد تاثیر این فاصله بر روی رفتار پی نیمه عمیق و ظرفیت باربری آن لحاظ شود. بعد از انجام مدلسازی های عددی به کمک نرم افزار، نتایج حاصله به صورت نمودارهایی مطرح شد که بیشتر به منحنی رفتار انواع پی‌ها و تغییرات ظرفیت باربری انواع پی‌ها در فواصل مختلف و مقاومت‌های برشی مختلف خاک ارائه شد. نتایج بدست آمده نشان داد که با فاصله گرفتن از دیوار ساحلی، مقادیر باربری پی نیمه عمیق بیشتر می‌شود یعنی نزدیکی پی نیمه عمیق به دیوار ساحلی موجب کاهش عملکرد پی نیمه عمیق می‌گردد و این مسئله با فاصله گرفتن از دیوار ساحلی از بین می رود و همچنین منحنی رفتار پی نیمه عمیق بین پی سطحی و پی عمیق می‌باشد علت آن هم می تواند به این دلیل باشد که پی سطحی به دلیل حذف شدن سربار جناحین دارای ظرفیت باربری کمتری نسبت به پی نیمه عمیق می‌باشد و پی عمیق نیز به دلیل درگیر شدن ظرفیت نوک شمع و ظرفیت اصطکاکی شمع دارای باربری بیشتری نسبت به پی نیمه عمیق می‌باشد.

دریافت لینک دانلود مقاله