تحولات جريان روشنفكري در ايران

چکیده مقاله

ظهور و بروز روشنفكري در ايران همزمان با مواجهه ما با کشورهاي غربی، مدرنیته و اطلاع از عقبماندگی غريب و انباشته مان بوده است. تلاش نخبگان براي عبور و خروج از اين عقبماندگی و دستیابی سريعتر به مدار توسعه و در برابر تلاش گروههاي ديگري براي چسبندگی به سنت و مقابله با نفوذ مظاهر غربی و مدرنیته، يک چالش همیشگی تاريخ معاصر ما بوده است.   سه نقش اصلی براي روشنفكران در نظر گرفته شده است. نقش مشارکتی که دوره اي از جريان روشنفكري است که روشنفكران میتوانند در افكارعمومی و درساخت قدرت نفوذ کنند و انديشه هاي خود را وارد جريان تفكر دولتمردان و افكارعمومی نمايند. نقش نقادانه که دوره اي ازجريان روشنفكري است که روشنفكران به نقادي وضعیت موجود میپردازند و داراي اشكال متفاوت می شود. به گونه اي که از نقادي ساده تا انتقاد کامل به شرايط موجود و سعی در نفی حكومت میتواند دامنه داشته باشد و نقش کناره گیري، که دوره اي از جريان روشنفكري است که روشنفكران بر حسب شرايط پیش آمده از سیاست و زندگی سیاسی کناره میگیرند و نقش فعالانهاي بازي نمیکنند

دریافت لینک دانلود مقاله