بررسی شخصیّت خودشکوفای پیران ویسه در شاهنامه فردوسی

چکیده مقاله

ادبيات صرفنظر از جنبۀ هنری آن که در خدمت تلطيف روح بشر و پاسخي به نيااز زبباپرساتي اوسات ماي تواناد اباراری کارآمد در جهت خدمت به انسان برای بهتر زبستن اوباشد. بررسي آثار ارزشمند حوزه ادبيّات فارسي توسا دانشامندان علاوم مختلف و نگارش کتبي در رابطه با ادب و سياست ، روان شناسي ، فلسفه ، نجوم و ...نشاان دهناده ابان نکتاه مها اسات کاه ادبيّات فق به حوزه احساس و ذوق تعلق ندارد ؛ بلکه ميدانگاه وسيعي از تجربههای حسي مبتني بر واقعيات عيني است.
از سوی دبگر عل روانشناسي رابطهای جدابي ناپذبر با زندگي انسان دارد . تلفيق ابن دو حوزه و ارائۀ الگوی عملي منطباق با فرهنگ بومي کمک شاباني به علاقهمندان ابان دو رشات ه خواهاد باود. توصايف بسايار دقياق و نقاداناۀ فردوساي درزميناۀ شخصيت پردازی, ما را برآن داشت تا ضمن توجه به جدول نيازهای مازلو از نگاه فردوساي باه بررساي وب گاي هاای انساان خودشکوفا در شخصيت پيران وبسه که عليرغ توراني بودنش از چهرههای محبوب شاهنامه است بپاردازب . اخالاق و اعماال پيران نشان ميدهد او در بالاتربن مرتبه سلسله نيازهای مازلو قرار دارد و توانسته است به خود شکوفابي برسد.

دریافت لینک دانلود مقاله