اندیشه های ریچارد مک کی رورتی

چکیده مقاله

در اين مقاله به نقش و جايگاه پراگماتیسم، حقیقت، رابطه علی انسان و جهان، زبان، همبستگی و چگونگی شكل گیري آن از نگاه رورتی اشاره می کنیم . رورتی همانند بسیاري از فیلسوفان پست مدرن مفهوم حقیقت را انكارمی کند. و در اين کار از تفكرات پراگماتیستی و پست مدرنیستی بهره می جويد. او نظريۀ مطابقت صدق را رد و از نظريۀ پراگماتیكی صدق از نوع جیمزي دفاع می کند. رورتی در تلاش است به عنوان يك فیلسوف تحلیلی، در بستر انديشه اي پسامدرنی و با نگاهی پراگماتیكی که به واژگان و زبان دارد، به ساختار شكنی مسائل مختلف فلسفه مبادرت ورزد . بدين منظور، او تمام معرفت شناسی سنتی را با تمام مقولاتش )نظیر حقیقت، عینیت، عقل و غیره( زير سوال میبرد . ديدگاه او اين است که فیلسوفان سنتی )مثل افلاطون، دکارت، و کانت ) همواره با باور به واقعیت هاي فراانسانی و فراتاريخی )نظیر حقیقت، خیر، خدا وغیره(، به انسان ها به مثابه خادمان و کاشفان آن واقعیت بیرونی نگاه می کردند . رورتی در برابر اين ديدگاه سنتی، مبحث همبستگی را مطرح میكند؛ يعنی توافق بر سر مسائل گوناگون که نتیجۀ نگاه پراگماتیكی ما به آن ها و همچنین متاثّر از هنجارهاي جامعۀ خاص است . وي بر اين باور است که ما با خلق واژگان جديد ، همواره به جهان معنا می بخشیم و جدا از اين واژگان، که ابزارهاي سازگاري با زيست بوم هستند، هیچ واقعیتی وجود ندارد . در اين مقاله همچنین به ارتباط زبان با فاعل شناسا و جهان می پردازيم آيا رورتی توانسته است، باورهاي خود را در محدودة صرفاً زبانی تبیین کنند و آيا از آنها خارج نشده است. همچنین می توان گفت رورتی به هیچ وجه دنبال راه حل و استدلال، براي انتخاب يگانه انگاري يا دوگانه انگاري يا هر نظر ديگري نیست. وي با گزينش فیزيكالیسم غیرتقلیل گرا و هرمنوتیك، درصدد پرکردن خلا به وجودآمده از کنارنهادن معرفت شناسی نیست و رابطه خود انسان و جهان را رابطه اي علّی قلمداد می کند

دریافت لینک دانلود مقاله