Augmented reality Technology in Contemporary Art and Analysis of Audience Consciousness by Edmund Husserl’s Theory

چکیده مقاله

امروزه تکنولوژی دیجیتال در جنبه های مختلف زندگی انسان از جمله هنر نفوذ کرده است. در هنر معاصر، هنرمندان بسیاری با
فناوری دیجیتال به عنوان رسانه سروکار دارند. مهمترین ویژگی هنر های نو رسانه ای معاصر، تعاملی بودن آن است. چرخش از تفکر
عمیق در اثر هنری توسط مخاطب، به امکان تعامل با آن منجر به تغییرات در حوزۀ آگاهی و ادراک مخاطب این آثار می شود. به
طور مثال کاربران هنر واقعیت مجازی تصور می کنند که در جهان واقعی نیز با حرکت انگشتان خود، قادر به پرواز خواهند بود. در
نسخۀ بهبود یافته ای از واقعیت مجازی، در تکنولوژی واقعیت افزوده، نمایی سه بعدی از جهان واقعی برای مخاطب ایجاد می شود
که ترکیبی از واقعیت و داده های مجازی است. هنر واقعیت افزوده، هنری است که از تکنولوژی واقعیت افزوده به مثابۀ رسانه استفاده
می کند. هدف از این مقاله تبیین این مطلب است که هنر واقعیت افزوده چیست و چه ویژگی هایی دارد و پس از آن بررسی می شود
که واقعیت ساخته شده توسط تکنولوژی واقعیت افزوده چه نسبتی با واقعیت جهان واقعی دارد و کنش مخاطب در برابر آن چگونه
است. در این پژوهش با استفاده از نظریۀ هوسرل در باب آگاهی ایماژی مصورانه، و استفاده از روش تحلیل داده های ویدئویی در حوزۀ
جامعه شناسی، به تحلیل آثار هنر واقعیت افزوده پرداخته می شود که توسط هنرمند معاصر یوشع ابراهیم در ماه آپریل سال 4102
میلادی در شهر مریدا در مکزیک به نمایش در آمده اند. چنان چه از تحلیل این آثار برداشت می شود، واقعیت تولید شده توسط
رسانۀ واقعیت افزوده با واقعیت جهان واقعی تفاوتی نداشته و مخاطب، نسبت به آن همچون پدیده های واقعی کنش نشان می دهد.

دریافت لینک دانلود مقاله