سازکارهای قانونی مدیریتی استراتژیکی مسئولیت متصدی حمل و نقل هوایی در حقوق ایران با مطالعه تطبیقی در اسناد بین المللی

چکیده مقاله

اساساً با توسعه اقتصادی کشورها، حمل و نقل جزء ضروری ارتقای این توسعه میباشد. به گونهای که یکی از شاخصهای
ارزیابی توسعه اقتصادی هر کشور، کیفیت و سطح حمل و نقل اعم از جادهای، ریلی، دریایی وهوایی میباشد. حملونقل
بینالمللی کالا و قراردادهای مربوط به آن یکی از مهمترین قراردادهای تجاری بینالمللیمحسوب میشود. بهطور قطع، بعد
از عقد بیع بینالمللی کالا که یکی از اساسیترین و مرکزیترین قراردادهای تجاری بینالمللی است، قرارداد حمل و نقل
بینالمللی کالا از رتبه دوم اهمیت برخوردار است، زیرا اگر حمل و نقلی صورت نگیرد جریان تجارت بینالملل نیز مختل
خواهد شد. بر پایه این اهمیت است که نه تنها در قوانینداخلی کشورها به مقولهحمل و نقل کالا پرداخته شده است،
قوانین و مقررات بینالمللی نیز به این ابزار تجارت بینالمللی کالاها پرداختهاند. از این رهگذر، حقوق که اولین وظیفه آن
ایجاد چارچوب برای تاسیسات اقتصادی است با تدوین قوانین، حدود و ثغور مسئولیت ناشی از تصدی به حمل و نقل و
بسته به نوع حمل و نقل عوامل ایجاد مسئولیت و نحوه جبران خسارت را مشخص مینماید. در پایاننامه حاضر نیز، سعی
شده به بررسی مسئولیت متصدی حمل هوایی در خصوص خسارت وارده به اشخاص و مسافرین پرداخته شود. با وجود
این، از آن جهت که صرف نظر از نوع وسیله حمل و نحوه تصدی، در ورود هر نوع خسارت و نحوه جبران آن قواعد کلی
مسئولیت حاکم است. در ابتدای مقاله به بررسی تصدی و تعریف متصدی حمل و نقل پرداخته شده است و با عنایت به این
که در سیر تطور نظریات حقوقی برای ایجاد مبنای مسئولیت، نظریات مختلفی از جمله نظریه خطر و نظریه تقصیر بیان
شده است، پس از بررسی اجمالی این نظریات با بررسی مقررات داخلی و بینالمللی، حدود مسئولیت متصدی حمل هوایی
مسافر مشخص گردیده است. از بین رفتن نگرانی کسانی که توانستهاند شرط عدم مسؤولیت را به سود خود تحصیل کنند،
آنان را نسبت به رعایت قوانین و اجرای تعهداتی که پذیرفتهاند بیاعتنا میسازد و بیمبالاتی را رواج میدهد. ولی، در برابر
معایب، فواید این شرط را نیز نباید انکار کرد.

دریافت لینک دانلود مقاله