- تاریخ انتشار : ۱۳۹۶
- ناشر : کنفرانس بین المللی نو آوری در علوم و تکنولوژی
- زبان مقاله : همه
- تعداد صفحات : 9
- حجم فایل : 613.211 کیلوبایت
- نوع مقاله : مجموعه مقالات کنفرانس
- مجموعه : مهندسی برق
چکیده مقاله
کلیدهای فشار ضعیف جریان مستقیم) (LVDC2 در صنعت حمل و نقل ریلی، برای جداسازی بخشهای آسیب دیده ناشی از وقوع اتصالی در شبکه ها بطور گسترده مورد استفاده میباشند و لذا یکی از اصلیترین کارکردهای این کلیدها قطع و وصل جریان است و با جداشدن کنتاکتها از یکدیگر، بدلیل شدت میدان الکتریکی بالا بین کنتاکتها، قوس برقرار شده و با توجه به دمای بسیار بالای قوس بایستی هرچه سریعتر قوس خاموش گردد.یکی از تکنیکهای رایج که در طراحیها مد نظر قرار میگیرد استفاده از دو محفظه قطع بهمراه صفحات جدا کننده و دور کنندههای قوس بصورت مجزا میباشد. با توجه به اینکه پلاسما بصورت لامینر فرض می شود در عمل سرعت میدان سیال در شبیه سازیها بصورت خیلی دقیق مدل نخواهد شد در این مقاله برانشدیم که با استفاده از قوانین حاکم بر رفتار سیالات در حوزه الکترومگنتیک و بکمک معادلات MHD3 رفتار قوس را مدل وشبیه سازی نموده و با استفاده از نرم افزار فیزیک چند گانه COMSOL قوس را در کلیدی که دارای دو محفظه قطع است و کنتاکتهای هر دو سویچ بطور همزمان و با سرعت 6متر بر ثانیه از هم جدا می شود را مدل نموده و توزیع حرارت و نرم چگالی شار مغناطیسی را بطور دقیق محاسبه نماییم، پس از آن با اعمال نیرو به ستون قوس که بمنظور خنک سازی و تسهیل در فرایند قطع صورت میگیرد تاثیر اعمال این نیرو مطالعه و بررسی خواهد شد.
نحوه استناد به مقاله
در صورتی که می خواهید به این مقاله در اثر پژوهشی خود ارجاع دهید، می توانید از متن زیر در بخش منابع و مراجع بهره بگیرید :
1.منصور عزیزی؛2.دیاکو عزیزی؛3.کاظم وحیدی منش؛ ۱۳۹۵، مطالعه وشبیه سازی قوس در یک کلید جریان مستقیم عایق هوایی با دو محفظه قطع همزمان با استفاده از معادلات MHD، کنفرانس بین المللی نو آوری در علوم و تکنولوژی، https://scholar.conference.ac:443/index.php/download/file/9369-Siimulation-of-electric-arc-in-an-air-DC-circuit-breaker-with-two-synchronous-arc-chamber-using-MHD-equation
در داخل متن نیز هر جا به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پرانتز، مشخصات زیر نوشته شود.
(1.منصور عزیزی؛2.دیاکو عزیزی؛3.کاظم وحیدی منش؛ ۱۳۹۵)