- تاریخ انتشار : ۱۳۹۶
- ناشر : دومین کنفرانس بین المللی رویکردهای نوین در علوم ، تکنولوژِی و مهندسی
- زبان مقاله : همه
- تعداد صفحات : 5
- حجم فایل : 249.804 کیلوبایت
- نوع مقاله : مجموعه مقالات کنفرانس
- مجموعه : مهندسی معماری
چکیده مقاله
آجر از دیرباز در کنار مردم و تمدن های پیشرفته جهان قرار گرفته است و تا عصر حاضر همراه انسان در ساخت بناها بوده است، امروزه بازیافت مواد وساخت مصالح دوستدار طبیعت در اولین اهداف زندگی بشر و دوام آنمی باشد. هر سال با پیشرفت در فن آوری های نوین ساختمانی مواد و مصالحی برای داشتن زندگی بهتر در کنار طبیعت انتخاب و معرفی میشود یکی از این انتخاب ها آجردوستدار طبیعت با استفاده از کاغذ باطله می باشد که ساخت آن را در کنار بازیافت (با توجه به تعداد روزنامه ومجلات که هر ساله استفاده می شود)خواهیم داشت و در نهایت می توان ازآن در ساخت اجزای داخلی و خارجی ساختمان استفاده کرد به علاوه مردم زیادی در سرتاسر جهان به دنبال زندگی در خانه هایی دوستدار طبیعت می باشند در این راستا و با توجه به عمر کم از ساخت این آجر استقبال بی نظیری از آجر نامبرده شده است. این مقاله از روش کتابخانه ای بررسی مقالات وتحقیقات انجام شده در این راستا و بررسی نمونه های ساخته شده از آجر مذکور پرداخته است. این مقاله در کنار معرفی این آجر پیش بینی می کند با ساخت این نوع آجرها معماری اقلیمی را در کنار فن آوری های نوین ساختمان و بازیافت خواهیم داشت و در این راستا می توان با نمایش بی نظیر از خانه های ساخته شده از آجر باطله در بناهای مسکونی داشته باشیم.
نحوه استناد به مقاله
در صورتی که می خواهید به این مقاله در اثر پژوهشی خود ارجاع دهید، می توانید از متن زیر در بخش منابع و مراجع بهره بگیرید :
آتوسا عباداله نیا؛علی توکلیان؛ ۱۳۹۵، استفاده ازآجر دوستدارطبیعت ساخته شده از کاغذ باطله درطراحی و ساخت بناهای مسکونی با رویکرد پایداری زیست محیطی، دومین کنفرانس بین المللی رویکردهای نوین در علوم ، تکنولوژِی و مهندسی، https://scholar.conference.ac:443/index.php/download/file/12407-The-use-of-a-friendly-friend-made-of-waste-paper-for-the-design-and-construction-of-residential-buildings-with-an-environmental-sustainability-approach.
در داخل متن نیز هر جا به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پرانتز، مشخصات زیر نوشته شود.
(آتوسا عباداله نیا؛علی توکلیان؛ ۱۳۹۵)
