- تاریخ انتشار : ۱۳۹۴
- ناشر : سومین کنفرانس بین المللی پژوهش های نوین در مدیریت - اقتصاد و حسابداری
- زبان مقاله : همه
- تعداد صفحات :
- حجم فایل : 371.513 کیلوبایت
- نوع مقاله : مجموعه مقالات کنفرانس
- مجموعه : مدیریت
چکیده مقاله
در پی تحریف و عدم توازن میان آیین الهی مسیحیت و افکار جامعه به علت رشد افکار عمومی و ظلم و اجحما ممدیران کلیسما ،
این آیین الهی بر اساس روند معهود مدیریت الهی بانسخ ، جایگاه خود را به مدیریت الهی اسلام سپرد . انسان زیماده خمواه در بنمد
هوی و هوس با سوء استفاده از این موقعیت و با کتمان واقعیت سرنوشت ساز تغییر مدیریت الهی از مسیحیت به آیمین اسملام و بما
تعمی مشکلات آیین مسیحیت به تمام مدیریتهای دینی ناجوانمردانه تیغ تیز نبرد را حواله مدیریت الهی اسلام کرده و بما تحریمف
قابلیتهای آن ، ه نوعان خود را از ثمرات پر بار و از نعمت گرانبهای آینده نگری آن به بهمای چنمدین روز تکیمه بمه اریکمه قمدرت
محروم نمود چرا که به علل جهل انسان به همنوع خود ، آینده نگری در مورد وی به علل انحرا دچاراشتباه شمده و عمو احمراز
به فاصله خود از آن افزوده است . در چنین مدیریتی و با نگاه اومانیستی ، محور انسانیت انسمان بمه جایگماه حیوانیمت » آینده « به
تنزل یافته و جنگ وخون ریزی کشت و کشتار و نا امنی حاک بر جنگل حیوانات وحشی آنه با شکل پیشرفته و ماشینی به سراغ
انسانیت آمد . در این مقاله در پی نشان از یک زندگی در شان انسان ، به قران کری و سخنان گوهربار مدیران ایمن برناممه الهم ی و
نظرات علما و دانشمندان از موافق ومخالف درمورد این نوع از مدیریت الهی نظر کرده و بمه تنظمی ایمن مقالمه بمرای م مم ح نظمر
جهانیان در راستای به کارگیری این مدیریت برای رهایی از مشکلات مدیریت مصنوع بشری اقدام نمودی .
نحوه استناد به مقاله
در صورتی که می خواهید به این مقاله در اثر پژوهشی خود ارجاع دهید، می توانید از متن زیر در بخش منابع و مراجع بهره بگیرید :
عبدالحمید محمدباقری؛علی ندیری؛ ۱۳۹۳، آینده پژوهی درحوزه مدیریت اسلامی، سومین کنفرانس بین المللی پژوهش های نوین در مدیریت - اقتصاد و حسابداری، https://scholar.conference.ac:443/index.php/download/file/1838-Future-studies-in-the-field-of-global-management
در داخل متن نیز هر جا به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پرانتز، مشخصات زیر نوشته شود.
(عبدالحمید محمدباقری؛علی ندیری؛ ۱۳۹۳)