کاربرد نظریه مجموعههای فازی در اقتصاد

چکیده مقاله

علم اقتصاد مطالعه روش تخصیص منابع فیزیکی و انسانی کمیاب به خواسته های نامحدود یا مقاصد رقیب است. خواسته
های نامحدود در مقابل منابع کمیاب، مساله انتخاب و تصمیم گیری را پیش شرط همه سیاستگذاری ها و برنامه ریزی
های اقتصادی قرار می دهد. در تدوین برنامه ها به منظور تحقق این مهم، مدل ها ابزاری کارآمد هستند که می توانند
اطلاعات لازم برای تنظیم و تدوین برنامه ها و اتخاذ تصمیمات مناسب اقتصادی فراهم آورند. محیط حاکم بر فعالیت ها
و تصمیم گیرهای اقتصادی برخلاف بسیاری از محیطهای آزمایشگاهی غیرقابل کنترل و در بسیاری موارد غیر قابل پیش
بینی است. این پیچدگی و بعضاً ناقص بودن اطلاعات به کارگیری روشهای متعارف جهت مدلسازی این رفتار ها را با
مشکل مواجه میسازد.
نظریه مجموعه فازی نظریه ای است که در شرایط عدم اطمینان و ابهام کاربرد دارد. این نظریه قادر است بسیاری از
مفاهیم و عبارات نادقیق را با زبان ریاضی بیان کند و زمینه را برای استدلال، استنتاج، کنترل و تصمیمگیری در شرایط
عدم اطمینان فراهم آورد. توانایی این روش به منظور تصمیم گیری در شرایط عدم اطمینان و ابهام، توجه بسیاری از
پژوهشگران و کارشناسان علوم مختلف را به خود جلب کرده است.
در علم اقتصاد نیز دلایل متعددی لزوم کاربرد این روش را ایجاب می نماید. رگرسیون فازی باا اساتفاده از منطاق
فازی به تجزیه و تحلیل اینگونه پدیده ها می پردازد، با استفاده از رگرسیون فازی رابطه باین پدیاده هاایی کاه در
طبیعت مقدارشان مبهم و غیردقیق می باشد بررسی می شوند. در مسایل دنیای واقعی انحراف، نوساان و انعطااف
وجود دارد؛ در این موارد از برنامه ریزی ریاضی فازی با محدودیتها و یا تواباع هادف فاازی اساتفاده مای شاود .
انتگرال فازی، مدعی ارزیابی کلیّ رویکردهایی است که تفکار ذهنای، قضااوتهای انساانی و دیگار شارایط را باه
صورت هماهنگ و منعطف فرموله می کند. در ارزیابی طرح های سرمایه گذاری در شرایطی که محیط حاکم بار
یک فعالیت سرمایهگذاری با نااطمینانی مواجه باشد، تئوری منطق فازی میتواند جهت ارزیابی طرح به کار رود.

دریافت لینک دانلود مقاله