طبقه بندی آسیب شناسی و شناسایی فنی مجموعه ظروف سنگی دوره هخامنشی(گنجینه تخت جمشید)

چکیده مقاله

ظروف سنگی با توجه به استقامت زیاد، زیبایی ظاهری و نزدیک بودن معادن سنگ در نزدیکی این منطقه، جایگاه ویژه ای در
ساخت مصنوعات دوره هخامنشی داشته اند. ظروف سنگی می تواند به دلیل عوامل مختلفی از جمله شرایط محیطی، کاوش
های غیر علمی و شیوه های غیر اصولی مرمت های گذشته و نگهداری نامناسب، تحت تاثیر عوامل مخربی قرار گیرند که
نیازمند به توجه و حفاظت می باشند. این مقاله مربوط به مطالعه ی 12 عدد ظرف سنگی دوره هخامنشی، متعلق به موزه
تخت جمشید می باشد که تحت عملیات حفاظت و مرمت قرار گرفته است. پژوهش حاضر به صورت مطالعات کابخانه ای و
میدانی صورت گرفته است. پس از مستند نگاری، بخش آسیب شناسی، با مشاهدات بصری، آسیب نگاری و بخش
ساختارشناسی با روش پتروگرافی و شناخت عناصر شیمیایی با روش ) XRF ( روی نمونه ی مطالعاتی انجام گرفته است که
نتایج حاکی از این بوده که نمونه مورد مطالعه یک سنگ آذرین درونی می باشد که متشکل از کانی الیوین آلتره شده بنام سر
پانتین است و حجم گسترده ای از ظروف سنگی این منطقه نیز با این سنگ ساخته شده است، که نشان دهنده وجود
نزدیکترین معدن این سنگ به این منطقه یعنی شهر نی ریز می باشد . با توجه به میزان SiO2 ، سنگ مورد مطالعه جزو
الترابازیک ها با نام علمی دونیت و با توجه به میزان MgO ، جزء فورستریت ها هستند در این روند با توجه به اهداف تحقیق، با
در نظر گرفتن نتایج به دست آمده از مطالعات گذشته، عملیات حفاظت و مرمت شامل پاکسازی و بازسازی پیشنهاد و روی
یکی از آثار اجرا گردید.

دریافت لینک دانلود مقاله