- تاریخ انتشار : ۱۳۹۶
- ناشر : چهارمین کنفرانس بین المللی پژوهش های نوین در مدیریت ، اقتصاد و حسابداری
- زبان مقاله : همه
- تعداد صفحات : 13
- حجم فایل : 0 کیلوبایت
- نوع مقاله : مجموعه مقالات کنفرانس
- مجموعه : حسابداری
چکیده مقاله
در دنیای دانش محور کنونی، دارایی های دانشی و سرمایه فکری عامل اصلی سودآوری و حفظ مزیت رقابتی شرکت هاست. واقعیت، گویای اهمیت سرمایه فکری، شکاف بین ارزش دفتری و ارزش بازار شرکتها بهویژه از دهه هشتاد میالدی به بعد است که به عقیده اکثر تحلیلگران مالی به افزایش سرمایه گذاری شرکتها درسرمایه فکری مربوط می شود. از این رو، هدف اصلی این تحقیق ارزشیابی سرمایه فکری به عنوان زیرمجموعه ای از دارایی های نامشهود در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهراناست . در این پژوهش برای سنجش سرمایه فکری از مدل پالیك و مدل تعدیل شده پالیك استفاده شد . دوره زمانی مورد مطالعه سال های 1389 تا 1392می باشد. نتایج حاصل از آزمون این پژوهش با استفاده از روش رگرسیون پانل دیتا )روش حداقل مربعات(، حاکی از این بود که بین سرمایه فکری و نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری شرکت ارتباط معنی داری وجود دارد. نتایج پژوهش نشان داد که زیر مجموعه های سرمایه فکری دارای تاثیر مثبت و معنی دار بر نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری است. همچنین نتایج پژوهش نشان داد که در میان عناصر تشکیل دهنده سرمایه فکری، کارآیی سرمایه انسانی دارای بیشترین تاثیر بر ارزش بازار شرکت می باشد .
نحوه استناد به مقاله
در صورتی که می خواهید به این مقاله در اثر پژوهشی خود ارجاع دهید، می توانید از متن زیر در بخش منابع و مراجع بهره بگیرید :
محمد مهدی فروغی نیا ؛هدایت نوروزی ؛فاطمه سلطانی سروستانی؛مهرزاد موسایی؛الهه داورپناه؛ ۱۳۹۵، ارزشیابی سرمایه فکری به عنوان زیر مجموعه ای از دارایی های نامشهود در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، چهارمین کنفرانس بین المللی پژوهش های نوین در مدیریت ، اقتصاد و حسابداری، https://scholar.conference.ac:443/index.php/download/file/8509-Evaluation-of-intellectual-capital-as-a-subset-of-intangible-assets-in-companies-listed-in-Tehran-Stock-Exchange
در داخل متن نیز هر جا به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پرانتز، مشخصات زیر نوشته شود.
(محمد مهدی فروغی نیا ؛هدایت نوروزی ؛فاطمه سلطانی سروستانی؛مهرزاد موسایی؛الهه داورپناه؛ ۱۳۹۵)
