بررسي ارتباط اثربخشي نقدشوندگي سهام ، رتبه اعتباري و سياست تقسيم سود با انعطاف پذيري مالي شركت ها

چکیده مقاله

انعطاف پذیري مالي، عبارت است از توانایي واحد تجاري، مبني بر اقدام مؤثر جهت تغییر میزان و زمان جریان هاي نقدي آن، به گونه اي كه واحد تجاري بتواند در قبال رویدادها و فرصت هاي غیرمنتظره واكنش نشان دهد. بر این اساس، مدیریت تأمین مالي شركتي، شامل پیش بیني نیازهاي مؤسسات و شركت ها در مقاطع مختلف و تأمین این نیازها با حداقل هزینه ممکن است، كه، به طور مستقیم با رتبه اعتباري آن ها در ارتباط است. نقش عامل نقدشوندگي نیز، در ارزش گذاري دارایي ها و توجه به مسائل مربوط به حاكمیت شركتي حائز اهمیت است. این موضوع تبلور ریسك عدم نقد شوندگي سهام در ذهن خریدار است كه مي تواند باعث انصراف سرمایه گذار از سرمایه گذاري در شركت شود. از طرف دیگر، قطع سود تقسیمي موجب كاهش شهرت شركت در بین سرمایه گذاران برون سازماني گردیده و همین امر به نوبه خود موجب مشکل تر شدن تأمین مالي خارجي مي گردد. بر اساس موارد گفته شده، این پژوهش به بررسي چگونگي تأثیرگذاري رتبه اعتباري، نقدشوندگي سهام و سیاست تقسیم سود بر انعطاف پذیري مالي شركت ها مي پردازد. براي بررسي این موضوع، اطلاعات 401 شركت عضو بورس اوراق بهادار تهران طي سال هاي 4131 تا 4131 ، استفاده شد. نتایج آزمون فرضیه ها بیانگر این است كه، بهبود رتبه اعتباري، به طور معناداري، موجب منعطف شدن شركت، در برابر نوسانات اقتصادي خواهد شد. از طرف دیگر، با افزایش نقدشوندگي سهام و به تبع آن افزایش جذابیت سهام، قدرت مانور شركت و عبارت دیگر، انعطاف پذیري مالي آن، افزایش خواهد یافت. در ادامه، نتایج نشان داد كه، در سطوح بالاي نوسانات اقتصادي، باید سیاست تقسیم سود انقباضي و در مواقع عکس، سیاست انبساطي تقسیم سود، اتخاذ گردد.

دریافت لینک دانلود مقاله