اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی - رفتاری بر میزان ابرازوجود زنان دارای همسر معتاد

چکیده مقاله

هدف اصلی از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی مشاوره مبتنی بر رویکرد سیستمی بر رضایت زناشویی و توانایی حل مسأله زوج های در شرف طلاق بود. روش انجام این پژوهش با توجه به ماهیت موضوع و اهداف تحقیق، روش شبه آزمایشی یا شبه تجربی هست. در این پژوهش آزمون مقدماتی یا پیشآزمون از دو گروه آزمایش و کنترل به عمل آمد و با مشاهده یکی بودن گروهها، در گروه آزمایشی متغیر مستقل واردشده، و در نهایت طی 8 جلسه مفاهیم تئوری انتخاب به گروه آزمایش آموزش داده شد و در مورد گروه کنترل آموزشی صورت نگرفت. جامعه آماری این پژوهش عبارتند از تمامی زنان و مردان در شرف طلاق ساکن شهر گرگان بوده اند. روش نمونه گیری در این پژوهش به صورت داوطلبانه و در دسترس انتخاب شدند. حجم نمونه معادل 32 نفر بوده است که به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل ) 16 نفر در گروه آزمایش و 16 نفر در گروه کنترل( تقسیم شدند. در پژوهش حاضر به منظور اندازه گیری رضایت از زندگی زناشویی از پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ استفاده شد. به منظور جمع آوری داده ها در زمینه توانایی حل مساله از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. روایی صوری این  پرسشنامه به تایید ده تن از متخصصان و کارشناسان این حوزه قرار گرفته است. پایایی این ابزار نیز با بهره گیری از آلفای کرانباخ معادل 0.81 به دست آمده است. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و جهت بررسی فرضیه های پژوهش از تحلیل کوواریانس بهره گرفته شده است. بر اساس یافته های به دست آمده جلسات رویکرد سیستمی به طورمعناداری موجب افزایش رضایت زناشویی، حل تعارض، ارتباط در گروه آزمایش شده است. اما تاثیری در کاهش مولفه تحریف نداشته است. همچنین جلسات رویکرد سیستمی در افزایش توانایی حل مساله به طورمعناداری موجب افزایش توانایی حل مساله در گروه آزمایش شده است

دریافت لینک دانلود مقاله